This is a modern-English version of The Esperantist, Vol. 1, No. 4, originally written by unknown author(s).
It has been thoroughly updated, including changes to sentence structure, words, spelling,
and grammar—to ensure clarity for contemporary readers, while preserving the original spirit and nuance. If
you click on a paragraph, you will see the original text that we modified, and you can toggle between the two versions.
Scroll to the bottom of this page and you will find a free ePUB download link for this book.
Transcriber’s Notes
Transcriber’s Notes
A few minor typographical errors have been corrected without notice. However, many grammatical errors and odd spellings have been left as in the original.
A few minor typos have been fixed without mention. However, many grammatical mistakes and strange spellings have been kept as in the original.
SINGLE COPIES PRICE FOURPENCE NET.
Single copies cost fourpence net.
No. 4.
No. 4.
February, 1904.
February 1904.
THE
ESPERANTIST
The Esperanto Gazette for the spreading
of the International Language....
The Esperanto Gazette for promoting
the International Language....
Edited by H. BOLINGBROKE MUDIE.
Edited by H. Bolingbroke Mudie.
ANNUAL SUBSCRIPTION: 3/- (4 francs; 1½ roubles; 75 cents).
ANNUAL SUBSCRIPTION: £3 ($4; 1.5 rubles; 75 cents).
Published by THE LONDON ESPERANTO CLUB, 41, Outer Temple, London, W.C.
Published by THE LONDON ESPERANTO CLUB, 41 Outer Temple, London, W.C.
CONTENTS.
| Page | |
|---|---|
| President’s speech at Annual Meeting | 49-50 |
| Dr. Zamenhof’s Greetings by Phonograph | 51 |
| How to Found a Group (H. W. Clephan) | 52-53 |
| New Year’s Poem (Clarence Bicknell) | 54 |
| Oje (Osip Ivanovich Elleder) | 55 |
| The Tempest, continued from pages 5, 31 & 40 (translated by A. Motteau) | 56 |
| Foreign Friends | 57 |
| Dr. Zamenhof’s Views on an Academy | 58-9 |
| Giant Despair from Bunyan’s Pilgrim’s Progress (translated by Joseph Rhodes) | 60-61 |
| Correspondence Notes | 62 |
| Various Items of Interest | 63 |
| Science Notes | 64 |
| Esperantists’ Hymn (Fred Crook) | 64 |
FOR FREE PARTICULARS write to
the HON. SECRETARIES of
ESPERANTO SOCIETIES at
FOR FREE PARTICULARS, write to
the HON. SECRETARIES of
ESPERANTO SOCIETIES at
- BOURNEMOUTH, I. F. H. Woodward, Esq.,
Norwood, St. Swithin’s Road. - DUBLIN, C. Fournier, Esq.,
Celtic Association, St. Stephen’s Green. - EDINBURGH, Miss Tweedie, M.A.,
2, Spence Street. - GLASGOW, J. Hunter, Esq.,
138, Darnley Street, Pollokshields. - HUDDERSFIELD, G. H. Taylor, Esq.,
13, Birkly Hall Road. - KEIGHLEY, J. Ellis, Esq.,
Compton Buildings, Bow Street. - LONDON, H. Bolingbroke Mudie,
41, Outer Temple, W.C. - NEWCASTLE, H. W. Clephan, Esq.,
3, Cotfield Terrace, Gateshead. - PLYMOUTH, J. A. Thill, Esq.,
6, Barton Crescent, Mannamead. - PORTSMOUTH, Dr. Greenwood,
21, St. George’s Square. - SURBITON, P. Howard, Esq.,
The Bungalow, Cranes Park. - TYNEMOUTH, Alan F. Davidson, Esq.,
26, Park Crescent, N. Shields.
N.B.—It is earnestly hoped that gentlemen who are willing to form local groups will communicate with the Hon. Sec., Esperanto Club, who will do all in his power to assist them in the work.
N.B.—We sincerely hope that gentlemen who are interested in forming local groups will get in touch with the Hon. Sec., Esperanto Club, who will do everything possible to help them with the work.
The Remington
THE UNIVERSAL TYPEWRITER.
THE UNIVERSAL TYPEWRITER.
Just think of it!
Just think about it!
THE INTERNATIONAL MACHINE.
THE GLOBAL MACHINE.
Unbound by ties of nationality:
The common bond of union of all civilised peoples.
Free from national ties:
The shared connection among all civilized people.
The Remington can be supplied fitted for Esperanto.
The Remington can be provided equipped for Esperanto.
THE REMINGTON TYPEWRITER COMPANY,
100, Gracechurch St., London, E.C.
THE REMINGTON TYPEWRITER COMPANY,
100 Gracechurch St., London, EC.
La Remington
LA UNIVERSALA SKRIBMAŜINO.
LA UNIVERSAL WRITING.
Pripensu je tio!
Pripensu je ti!
LA INTERNACIA MAŜINO.
LA INTERNACIA MAŜINO.
Tute liberiĝita de naciaj ligiloj:
La Komuna unuigilo por ĉiuj civilizitaj popoloj.
Tute liberated from national ties:
The common unifier for all civilized peoples.
La Remington estos liverita kun Esperantaj presliteroj.
La Remington estos liverita kun Esperantaj presliteroj.
LA REMINGTON TYPEWRITER KOMPANIO,
100, Gracechurch St., Londono, E.C.
LA REMINGTON TYPEWRITER COMPANY,
100, Gracechurch St., London, E.C.
To Interest Your Friends,
To Excite Your Friends,
Send 2/6 to the Librarian, P. HOWARD, Esq., The Bungalow, Cranes Park, Surbiton, for 6 copies of No. 52. These can subsequently be returned with 1/3 extra, and exchanged for The Complete Text Book if desired.
Send 2/6 to the Librarian, P. HOWARD, Esq., The Bungalow, Cranes Park, Surbiton, for 6 copies of No. 52. You can return these later with an extra 1/3 and swap them for The Complete Text Book if you'd like.
LINGVO INTERNACIA,
INTERNATIONAL LANGUAGE,
A Monthly Gazette entirely in Esperanto. Edited by M. Paul Fruictier.
A monthly magazine entirely in Esperanto. Edited by M. Paul Fruictier.
Annual Subscription, 3/6. With Literary Supplement. 5/6.
Annual Subscription, £3.60. With Literary Supplement, £5.60.
Send to the Librarian, Esperanto Club.
Send to the Librarian, Esperanto Club.
Single Numbers, 4d.
Single Numbers, 4D.
The
The
Dictionaries
Dictionaries
Are Ready.
Ready.
ENGLISH-ESPERANTO,
ENGLISH-ESPERANTO
By J. C. O’CONNOR, B.A. & C. F. HAYES, 2/6 net.
By J. C. O'CONNOR, B.A. & C. F. HAYES, £2.60 net.
ESPERANTO-ENGLISH,
ESPERANTO-ENGLISH,
By A. MOTTEAU, 2/6 net.
By A. MOTTEAU, 2/6 net.
These and all other books can be had from the Librarian—
These and all other books can be obtained from the Librarian—
P. H. HOWARD, Esq.,
The Bungalow, Cranes Park, Surbiton.
P. H. HOWARD, Esq.,
The Bungalow, Cranes Park, Surbiton.
"The Playgoer."
"Theatergoer."
The Leading Theatrical Magazine.
Illustrated Souvenirs of Plays.
The Top Theater Magazine.
Picture Souvenirs of Shows.
An Up-to-date Artistic Record of
everything connected with
the Theatre.
An Updated Artistic Record of
everything related to
the Theater.
THE ORGAN OF THE HABITUAL PLAYGOER.
THE ORGAN OF THE REGULAR THEATERGOER.
SIXPENCE, MONTHLY.
Sixpence, monthly.
Ĉe Essex Hall, je Jan. 14, laŭ la anonco en The Esperantist, la Membroj kaj Amikoj de la London Esperanto Club jarkunvenis. Kaj sekve la raporto de tiu ĉi kunveno postulas multe da spaco. Por ke aliaj interesaĵoj ne estu limigitaj, la kutimata Gramatiketo estas forigita. Mi esperas ke la legantaro aprobos tiun ĉi. La Prezidanto de la Klubo, Sinjoro Felix Moscheles, malfermis la kunsidon per longan kaj interesan Esperantan paroladon. Li diris:—
Ĉe Essex Hall, je Jan. 14, laŭ la anonco en The Esperantist, la Membroj kaj Amikoj de la London Esperanto Club jarkunvenis. Kaj sekve la raporto de tiu ĉi kunveno postulas multe da spaco. Por ke aliaj interesaĵoj ne estu limigitaj, la kutimata Gramatiketo estas forigita. Mi esperas ke la legantaro aprobos tiun ĉi. La Prezidanto de la Klubo, Sinjoro Felix Moscheles, malfermis la kunsidon per longa kaj interesa Esperanta parolado. Li diris:—
Estimataj Gesinjoroj,
Esteemed Ladies and Gentlemen,
La unuaj vortoj, kiujn mi diras je tiu ĉi unua Jarkunveno, sendube devas esti parolataj en la lingvo kreita de nia glora majstro, Doktoro Zamenhof. Kaj la unua penso, kiu sin prezentas al mi, estas la tre feliĉa, ke ni povas nin gratuli pri la sukcesoj, kiujn ni gajnis. Sed la ĝojo, kiun mi nun sentas, ne devas silentigi la duan penson, kiu memorigas al ni ĉion, kion ni ankoraŭ devas fari. Ni devas, kaj ni devas longatempe, jes, dum longaj jaroj, bataladi kontraŭ la antaŭjuĝoj enradikitaj en multaj el niaj samlandanoj, kaj ni ankaŭ devas batali kontraŭ la malhelpanta nescieco de tiuj, kiuj ĝis nun ne estas aŭdintaj la voĉon de nia kara lingvo.
The first words I want to share at this first Annual Meeting must be expressed in the language created by our remarkable master, Dr. Zamenhof. The first thought that comes to mind is the wonderful realization that we can congratulate ourselves on the successes we've achieved. However, the joy I feel right now shouldn't overshadow the second thought, which reminds us of everything we still need to do. We must, and for a long time—yes, for many years—continue to fight against the prejudices that are deeply rooted in many of our fellow citizens, and we must also combat the ignorance of those who have not yet heard the voice of our beloved language.
La maniero, je kiu niaj kontraŭuloj traktas niajn penadojn, memorigas al mi la historion de ia Germana deputato, kiu, interrompante la paroladon de la ministro, ekkriis "Mi ne scias viajn argumentojn, sed mi tute malaprobas ilin." Tiel ankaŭ estas la taktiko de tiuj, kiuj ĉiam provadas malhelpi la progreson de la mondo, kaj kiuj precipe malvolas je nia kara Esperanto. "Ni ne konas vian lingvon," ekkriadas tiuj ĉi, "sed ni ĝin tute malaprobas." Nu, tiaj blindaj kritikistoj 50 ne povas maltrankviligi nin. Nia devizo estas "Antaŭen," kaj tiu ĉi alia eldiro de la glora Galileo: "E pur si muove." Kaj nun ni nature demandas kial ni, membroj de la Londono Klubo Esperanta povas antaŭvidi je la estonteco kun tiom da konfido. Ni ne similas al tiu deputato; ni serĉas la kaŭzojn kaj ni pesas la argumentojn de la aferoj. "Feliĉulo tiu," diris Virgilo, "kiu povis sciiĝi la kaŭzojn de la aferoj."
The way our opponents treat our efforts reminds me of a story about a German deputy who, interrupting the minister's speech, shouted, "I don’t know your arguments, but I completely disapprove of them." This is also the tactic of those who always try to hinder the progress of the world and especially resist our dear Esperanto. "We do not know your language," these people shout, "but we entirely disapprove of it." Well, such blind critics 50 cannot disturb us. Our motto is "Forward," and there’s another saying from the great Galileo: "E pur si muove." And now we naturally ask why we, members of the London Esperanto Club, can look to the future with such confidence. We are not like that deputy; we seek the causes and weigh the arguments of our matters. "Blessed is he," said Virgil, "who could discover the causes of things."
Kial ni povas esti konfidemaj pri la kreskado kaj prosperado de nia Klubo? Tial ke ĝi tiel bonege sukcesis dum la unua jaro de sia estado, ni devas demandi kial ĝi tiel sukcesis. Jen la respondo je tiu demando. Ĝi sukcesis, ĉar ĝiaj Membroj estas per fervoro plenigataj kaj pretaj por senĉese labori pro la propagando de la lingvo. Ni posedas inter nia membraro multajn Geesperantistojn, kiuj nin multege helpis, instruante Esperanton senpage, farante kursojn en diversaj kvartoloj de Londono, de Anglujo kaj eĉ eble de la tuta mondo; ĉar multaj el niaj membroj estas anoj de malproksimaj landoj. Ni estas konfidemaj, ĉar ni havas Sekretarion (la sekvantajn frazojn la Redaktoro estas devigita pro la modesteco elstreki, ĉar li ankaŭ estas la Hon. Sek.).
Why can we trust in the growth and success of our Club? Because it has had great success in its first year of existence, we must ask ourselves why it has been so successful. Here is the answer to that question. It has succeeded because its members are full of enthusiasm and are willing to work tirelessly for the promotion of the language. Among our members, we have many Esperantists who have helped us tremendously by teaching Esperanto for free, creating courses in various neighborhoods of London, England, and even perhaps around the world, as many of our members come from far-off countries. We are confident because we have a Secretary (the following phrases the Editor feels compelled to omit out of modesty, as he is also the Hon. Sec.).
Miaparte, mi kredeble estas la sola kulpinda membro de la Klubo, ĉar mi nur faris pro ĝi la ordinaran ĉiutagan propagandon. Tamen, mi ĝojas atesti, ke ne malofte mi sukcesis varbi rekrutojn por nia Afero inter la nekreduloj. Neniu povas sin interesigi pli ol mi pri la celo de nia Klubo. De mia infaneco—nuntempe tre malproksima tempo—mi elserĉadis la rimedojn por interkonigi la diversajn naciojn de la mondo kaj kunligi ilin, anstataŭ malamigi, mortigi ilin. La plej potenca ilo por forigi la mallumon, kiu nin ĉirkaŭas, la ĉiampova instrumento por kunligi la diversajn naciojn de la mondo, estas La Lingvo Internacia.
For my part, I believe I am the only guilty member of the Club since I have merely carried out the daily promotion for it. However, I am pleased to attest that I have often succeeded in recruiting newcomers for our cause among the skeptics. No one can be more interested than I am in the goals of our Club. Since my childhood—now a very distant time—I have sought opportunities to connect various nations of the world and bring them together rather than hating or destroying them. The most powerful tool for removing the darkness that surrounds us, the all-powerful instrument for uniting the various nations of the world, is The International Language.
Ne forgesu, do, karaj gesamideanoj kaj geamikoj, ke, laborante pro la lingvo internacia, ni klopodas por benita kaj sankta celo; ni laboras por la feliĉeco de estontaj generacioj, kaj por la plibonigo de la civilizita mondo.
So let us not forget, dear fellow thinkers and friends, that by working for the international language, we strive for a blessed and sacred cause; we work for the happiness of future generations and for the improvement of the civilized world.
Tuj post la fino de tiu ĉi interesa parolado, la Vicprezidanto, Sinjoro J. C. O’Connor, legis leteron de la Kasisto, Sinjoro W. T. Stead, kiu malfeliĉe ne povis ĉeesti pro malsaneto. Sinjoro O’Connor ankaŭ diris malmultajn vortojn en la Angla lingvo pri la rapida progreso, kiun Esperanto faris inter ni.
Tuj post la fino de ĉi tiu interesa parolado, la Vicprezidanto, Sinjoro J. C. O’Connor, legis leteron de la Kasisto, Sinjoro W. T. Stead, kiu malfeliĉe ne povis ĉeesti pro malsaneto. Sinjoro O’Connor ankaŭ diris malmultajn vortojn en la angla pri la rapida progreso, kiun Esperanto faris inter ni.
Tiam la Hon. Sekretario legis Raporton pri la Klubaj aferoj, kiu estos sendata al ĉiuj Membroj.
Tiam la Hon. Sekretario de la leĝo raportos pri la klubaj aferoj, kiu estos sendita al ĉiuj membrojn.
51
51
Fraŭlino Lawrence tiam donis al ni du interesajn leterojn. Unu estis de Sinjoro Geoghegan, en Alaska, por kiu, bedaŭre, spaco mankas. La alia estis de Doktoro Zamenhof, reakcentigante la fakton ke, se presistoj ne havas la akcentojn sur la literoj en Esperanto, ili ĉiam povos anstataŭi la akcentojn per la litero "H" (chi, ghi, jhus, ehho, shi) kaj ke la akcento sur "Ŭ" ne devas esti presata. Tiu ĉi eble helpos nian aferon.
Fraŭlino Lawrence then gave us two interesting letters. One was from Mr. Geoghegan in Alaska, which, unfortunately, I don't have space for. The other was from Dr. Zamenhof, emphasizing the fact that if printers don't have the accents on the letters in Esperanto, they can always replace the accents with the letter "H" (chi, ghi, jhus, ehho, shi) and that the accent on "Ŭ" doesn't need to be printed. This might help our cause.
La Membraro de kelkaj aliaj Societoj, kiuj deziris kunligi sin kun ni, estis aldonita al la Londona Klubo Esperanta; kaj la oficiala parto de la kunveno finiĝis per fanfarado, ĉar nia kara Estro, Doktoro Zamenhof mem, sendis al ni paroladon per fonografo.
La Membreo de kelkaj aliaj Societoj, kiuj deziris kunligi sin kun ni, estis aldonita al la Londona Klubo Esperanta; kaj la oficiala parto de la kunveno finiĝis per fanfarado, ĉar nia kara Estro, Doktoro Zamenhof mem, sendis al ni paroladon per fonografo.
La uzo de fonografoj certe estas gravega ilo por la lernado de la elparolado de Esperanto, kaj tiuj, kiuj havas ilin, estos saĝaj, se ili aĉetos Esperantajn cilindrojn. Sinjoro Rees, de la Modern Language Press, 13 Paternoster Row, London, afable venis por pruvi al ni tiun ĉi fakton, per la cilindro de Doktoro Zamenhof, kaj alia el The Esperantist. La paroladon kiun Doktoro Zamenhof sendis tiel afablege al ni, mi jam estis kopiinta, antaŭ ol la transskribo alvenis. Tiu ĉi fakto pruvos al skeptikuloj, ke la paroloj de nia Estro Varsovie tute estis Londone kompreneblaj al ni.
The use of phonographs is definitely an important tool for learning the pronunciation of Esperanto, and those who have them will be wise to purchase Esperanto cylinders. Mr. Rees, from the Modern Language Press, 13 Paternoster Row, London, kindly came to demonstrate this fact to us with the cylinder from Doctor Zamenhof and another from The Esperanto speaker. The speech that Doctor Zamenhof sent to us so kindly, I had already copied before the transcription arrived. This fact will prove to skeptics that the speeches from our Leader in Warsaw were completely understandable to us in London.
Estimataj Sinjorinoj kaj Sinjoroj,
Esteemed Ladies and Gentlemen,
Ne havante la eblon partopreni persone en la unua jarkunveno de la Londona Klubo Esperanta, mi sendas per fonografo mian koran saluton al ĉiuj partoprenantoj en la kunveno. En mia imago mi prezentas al mi, ke mi sidas nun inter Vi, estimataj Anglaj amikoj de la ideo de lingvo internacia, kaj mi ĝojas kune kun Vi pro la belaj fruktoj, kiujn Via energia laborado donis en la daŭro de la foririnta jaro. Antaŭ unu jaro nia afero estis ankoraŭ tre malmulte konata en Via lando, kaj nun ni havas en Via lando jam tre multe da varmegaj kaj sinceraj amikoj; ni havas diversajn klubojn de Esperantistoj, ni havas konstantajn kursojn de Esperanto, ni havas belan gazeton Esperantan. Preskaŭ ĉio estas la frukto de laborado de la Klubo Londona, kiu povas esti fiera je la rezultato de sia unuajara penado. Al la noblaj kaj energiaj kondukantoj kaj laborantoj de la Londona Klubo Esperanta nia afero ŝuldas koran dankon.
Since I can't join the first annual meeting of the London Esperanto Club, I'm sending my warm greetings to all participants at the gathering through a phonograph. In my mind, I envision myself sitting among you, esteemed English advocates of an international language, and I share your joy over the wonderful results that your hard work has brought over the past year. A year ago, our cause was still relatively unknown in your country, and now we already have many warm and genuine friends there; we have several Esperanto clubs, ongoing Esperanto courses, and a lovely Esperanto newspaper. Almost everything is a result of the efforts of the London Club, which can take pride in the fruits of its year-long work. Our cause owes a heartfelt thanks to the noble and energetic leaders and workers of the London Esperanto Club.
Parolante pri la sukcesoj de la Klubo Londona mi ne devas forgesi pri tiu malgranda rondeto Esperantista en Keighley, kiu metis la komencon por nia afero en Anglujo. Nian koran saluton al la Esperantistoj Kiĥlianoj!
When talking about the successes of the London Club, I must not forget that small group of Esperanto speakers in Keighley, which initiated our efforts in England. Our warm greetings to the Keighley Esperanto speakers!
La laboradon de la Londona Klubo Esperanta la tuta mondo observas kun grandega intereso. Ni ĉiuj esperas kaj antaŭsentas ke, pli aŭ malpli frue, Londono fariĝos unu el la plej gravaj centroj 52de nia afero por la tuta mondo. Londono longe dormis; sed kiam ĝi vekiĝis, tio ĉi estos kiel vekiĝo de leono. Potenca voko iros el Londono kaj ĉiam pli kaj pli sonados kaj resonados en ĉiuj partoj de la mondo. Kun atento la popoloj aŭskultados la voĉon venantan el la potenca centro de la angle-parolantaj regionoj. Kiam pri frateco de popoloj kaj pri neŭtraleco de internaciaj rilatoj ekparolos tia potenca popolo kiel la angla, la mondo aplaŭdos kun entuziasmo, kaj tiu sankta afero, por kiu ni batalas ekmarŝos rapidege. Esperantistoj en Londono, Esperantistoj en Anglujo, laboru kuraĝe kaj energie. Malfacila, tre malfacila, estas la semado, sed dolĉaj kaj benitaj estos la fruktoj. Granda kaj grava estas Via rolo. La tuta mondo Esperantista rigardas Vin kaj multe de Vi esperas.
The work of the London Esperanto Club is being watched with great interest by the whole world. We all hope and anticipate that, sooner or later, London will become one of the most important centers 52 of our cause for the entire world. London has long been dormant; but when it awakens, it will be like the awakening of a lion. A powerful call will come from London and will increasingly resonate in all parts of the world. The people will listen attentively to the voice coming from the powerful center of the English-speaking regions. When such a formidable people as the English speaks about the brotherhood of nations and about the neutrality of international relations, the world will cheer with enthusiasm, and that sacred cause for which we fight will march forward swiftly. Esperantists in London, Esperantists in England, work courageously and energetically. Planting is difficult, very difficult, but the fruits will be sweet and blessed. Your role is great and significant. The entire Esperanto world is watching you and hopes greatly from you.
Tiu ĉi parolado treege plaĉis al la aŭdintaro, kiuj korege dankis la Doktoron pro lia aminda saluto. Sinjoro Motteau kun tri aliaj bonege kantis lian belan himnon "Espero" (presita je la dek-sesa paĝo de The Esperantist), kaj ĉiuj entuziasme kunkantis la ĥoraĵon. Post multaj paroladetoj kaj bela poemeto, kiun elparolis Fraŭlino Schäfer, la kunveno finiĝis, kaj ĉiuj el la partoprenintoj revenis hejmen pripensantaj kiel helpi la kreskadon de Esperanto en Anglujo, kaj tra la tuta mondo.
This speech was greatly appreciated by the audience, who warmly thanked the Doctor for his charming greeting. Mr. Motteau, along with three others, beautifully sang his lovely anthem "Espero" (printed on the sixteenth page of The Esperanto speaker), and everyone enthusiastically joined in the chorus. After several short speeches and a beautiful poem recited by Miss Schäfer, the gathering concluded, and all the participants went home thinking about how to help the growth of Esperanto in England and around the world.
At Essex Hall, on Jan. 14, as announced in The Esperantist, the members and friends of the London Esperanto Club held their annual meeting. And consequently the report of this meeting demands much space. In order that other interesting matter should not be limited, the usual short grammar is left out. I hope readers will approve of this. The Club’s President, Felix Moscheles, Esq., opened the meeting by a long and interesting speech in Esperanto. He said:—
At Essex Hall, on January 14, as announced in The Esperantist, the members and friends of the London Esperanto Club held their annual meeting. As a result, the report of this meeting requires a lot of space. To make sure other interesting content isn’t overlooked, the usual brief grammar section has been omitted. I hope readers will be okay with this. The Club’s President, Felix Moscheles, Esq., kicked off the meeting with a lengthy and engaging speech in Esperanto. He said:—
Ladies and Gentlemen,
Ladies and Gentlemen,
The first words I say in this first annual meeting must, undoubtedly, be spoken in the language created by our illustrious master, Doctor Zamenhof. And the first thought which occurs to me is the most happy one that we may congratulate ourselves on the successes which we have gained. But the joy I now feel must not silence the second thought which reminds us of everything which we still have to do. We must, and for a long time, yes, for long years, keep on fighting against the rooted prejudices of many of our fellow-countrymen, and we also have to contend against the obstructing ignorance of those who, till now, have not heard the voice of our prized language.
The first thing I want to say at this inaugural annual meeting must, without question, be in the language created by our great innovator, Doctor Zamenhof. The first thought that comes to mind is how proud we should be of the successes we’ve achieved. However, the happiness I feel right now shouldn't overshadow the second thought, which reminds us of all that remains to be done. We must continue to fight against the deep-seated prejudices of many of our fellow countrymen for a long time—yes, for many years—and we also need to address the ignorance of those who haven’t yet heard the voice of our beloved language.
The manner in which our opponents treat our efforts calls to mind the tale of a certain German deputy who, interrupting the speech of the Minister, cried out, "I do not know your arguments, but I thoroughly disapprove of them." So also are the tactics of those who continually endeavour to hinder the world’s progress, and who bear an especial ill-will against our valued Esperanto. "We do not know your language," these are ever proclaiming, "but we thoroughly disapprove of it!" Now, blind critics of that sort cannot disconcert us. Our motto is "Forwards," and this other saying of the glorious Galileo: "And nevertheless it moves." And now we naturally ask why we, Members of the London Esperanto Club, can look into the future with so much confidence. We do not resemble that deputy; we seek for the causes and weigh the arguments of things. "Happy that man," says Virgil, "who has been able to discover the causes of things."
The way our opponents treat our efforts reminds me of a story about a certain German deputy who, interrupting the Minister’s speech, shouted, "I don’t know your arguments, but I completely disapprove of them." This tactic resembles that of those who continuously try to block progress in the world and especially hold a grudge against our cherished Esperanto. "We don’t know your language," they keep shouting, "but we totally disapprove of it!" However, such mindless critics cannot deter us. Our motto is "Forwards," alongside the famous words of Galileo: "And nevertheless it moves." So, we naturally ask why we, the Members of the London Esperanto Club, can look to the future with such confidence. Unlike that deputy, we seek to understand the underlying causes and weigh the arguments behind things. "Fortunate is the person," says Virgil, "who has been able to discover the causes of things."
Why may we be confident as to the continued growth and prosperity of our Club? Since it has succeeded so very well during the first year of its existence, we must ask why it has thus succeeded. Here is the answer to that question. It has succeeded because its members are filled with fervour, and are ready to labour ceaselessly to spread the language. We possess among our members many Esperantists who have very greatly helped us in teaching Esperanto without charge, in holding classes in various parts of London, of England, and even of the whole world; for many of our members are inhabitants of distant lands. We are confident because we have a Secretary (the sentences following the Editor is compelled by modesty to delete, as he is also the Hon. Sec).
Why can we be confident in the ongoing growth and success of our Club? Since it has thrived so well over its first year, we should examine why this success has occurred. The answer is simple. It has succeeded because its members are passionate and dedicated to tirelessly promoting the language. We have many Esperantists among our members who have greatly helped us teach Esperanto for free, organizing classes in various parts of London, across England, and even worldwide, as many of our members come from distant regions. We are confident because we have a Secretary (the following sentences have been omitted by the Editor out of modesty, as he is also the Hon. Sec).
I, for my part, believe I am the only blamable member of the Club, as I have only assisted it by the ordinary daily propaganda. Nevertheless, I rejoice to state that not infrequently have I succeeded in enrolling recruits for our Cause from among the incredulous. Nobody can interest himself more than I about the purpose of our Club. From my childhood—now a very remote period—I have continually been seeking out means for making the various nations of the earth acquainted with one another, and to cause them to unite instead of hating and killing each other. The most powerful means for dispelling the darkness which surrounds us, the ever-powerful instrument for uniting the various nations of the earth, is the International Language.
I, for my part, believe I am the only one at fault in the Club, as I've only contributed through my usual daily efforts. However, I’m happy to share that I’ve often succeeded in bringing new members to our Cause from among the skeptics. No one cares more than I do about the mission of our Club. Since my childhood—a long time ago—I have always looked for ways to help different nations of the world connect and encourage them to unite rather than hate and fight. The most powerful way to pierce through the darkness around us, the ever-effective tool for bringing the various nations of the world together, is the International Language.
Do not forget, then, dear fellow-thinkers and friends, that, in working for the cause of the international language, we are devoting ourselves to a blessed and a holy aim; we are striving for the happiness of future generations, and for the amelioration of the civilised world.
Do not forget, then, dear fellow thinkers and friends, that in working for the cause of the international language, we are dedicating ourselves to a noble and meaningful goal; we are striving for the happiness of future generations and for the improvement of the civilized world.
At the termination of this interesting speech the Vice-President, J. C. O’Connor, Esq., read a letter from the Treasurer, W. T. Stead, Esq., who was not able to be present on account of a slight illness. Mr. O’Connor also said a few words in English on the rapid progress Esperanto has made amongst us.
At the end of this engaging speech, the Vice-President, J. C. O’Connor, read a letter from the Treasurer, W. T. Stead, who couldn't attend due to a minor illness. Mr. O’Connor also shared a few thoughts in English about the rapid progress Esperanto has made among us.
Then the Hon. Secretary read a Report of the Club’s affairs, which will be sent to all Members.
Then the Hon. Secretary read a report on the Club's activities, which will be sent to all members.
Miss Lawrence then gave us two interesting letters. One was from Mr. Geoghegan, in Alaska, for which, unfortunately, we have not space. The other was from Dr. Zamenhof, once more accentuating the fact that, if printers have not the accents over Esperanto letters, they may always substitute the accents by the letter "H" (ch, gh, hh, sh, jh), and that the accent over the "Ŭ" need not be printed. This will, possibly, help our Cause.
Miss Lawrence then shared two interesting letters with us. One was from Mr. Geoghegan in Alaska, but unfortunately, we don't have enough space for that. The other was from Dr. Zamenhof, once again emphasizing that if printers can't provide accents over Esperanto letters, they can always replace the accents with the letter "H" (ch, gh, hh, sh, jh), and that the accent over the "Ŭ" doesn't need to be printed. This might help our Cause.
The Members of some other Societies, who wished to unite with us, were added to the London Esperanto Club; and the official part of the meeting terminated with a flourish, for our dear Chief, Dr. Zamenhof himself, had sent us a speech on the phonograph.
The members of some other societies who wanted to join us were added to the London Esperanto Club; and the official part of the meeting ended with a flourish, as our beloved leader, Dr. Zamenhof himself, had sent us a speech on the phonograph.
The use of phonographs is certainly an important means of studying the pronunciation of Esperanto, and those who have access to them will be wise in getting Esperanto records. Mr. Rees, of the Modern Language Press, 13, Paternoster Row, London, kindly came to prove this fact by means of Dr. Zamenhof’s record, and another one from The Esperantist. I had already copied the speech which Dr. Zamenhof thus kindly sent before the transcript arrived. This fact will prove to sceptical people that our Chief’s words in Warsaw were quite intelligible to us in London.
The use of phonographs is definitely an important tool for studying the pronunciation of Esperanto, and those who have access to them should definitely get Esperanto records. Mr. Rees from the Modern Language Press at 13 Paternoster Row, London, kindly came to demonstrate this with Dr. Zamenhof’s record and another one from The Esperanto speaker. I had already transcribed the speech that Dr. Zamenhof generously sent before the transcript arrived. This will show skeptical people that our leader’s words in Warsaw were completely understandable to us in London.
Esteemed Ladies and Gentlemen,
Dear Ladies and Gentlemen,
Not having the power of participating in person in the first annual meeting of the London Esperanto Club, I send by phonograph my hearty greeting to all participants in the meeting. In my imagination I picture to myself that I now sit with you, esteemed English friends to the idea of an international language, and I rejoice with you at the fine fruits which your energetic continuous labour has given in the course of the past year. One year ago our Cause was still but little known in your land, and now we already have in your land very many most warm and sincere friends; we have various Esperanto groups, we have permanent Esperanto classes, we have a beautiful Esperanto Gazette. Almost all this is the fruit of the labour of the London Club, which may be proud of the result of its first year’s endeavours. To the noble and energetic conductors and workers of the London Esperanto Club our Cause owes most hearty thanks.
Since I can’t be at the first annual meeting of the London Esperanto Club in person, I’m sending my warm greetings to everyone there via phonograph. In my mind, I picture being with you, my dear English friends who believe in the idea of an international language, and I celebrate the great achievements that your hard work has produced over the past year. A year ago, our Cause was still relatively unknown in your country, but now we have many warm and genuine supporters; we have various Esperanto groups, ongoing Esperanto classes, and a wonderful Esperanto Gazette. Almost all of this is due to the efforts of the London Club, which can take pride in what it has accomplished during its first year. Our Cause owes a huge thank you to the dedicated leaders and members of the London Esperanto Club.
In speaking of the successes of the London Club I must not forget that little Esperantist circle in Keighley, which gave a start to our movement in England. Our hearty greeting to the Keighley Esperantists.
When discussing the achievements of the London Club, I can’t overlook the small group of Esperantists in Keighley, who started our movement in England. We send our warm regards to the Keighley Esperantists.
The entire world observes with very great interest the work of the London Esperanto Club. We all hope and anticipate that, sooner or later, London will become one of the most important centres of our Cause for the whole world. London has for a long time slept; but when it awakens it will be as the awakening of a lion. A mighty voice will issue forth from London, and will sound and resound in all parts of the earth. The nations will listen with attention to the voice issuing from the centre of the English-speaking world. When such a powerful nation as the English begins speaking of the brotherhood of nations and the neutrality of international relations, the world will applaud with enthusiasm, and that sacred Cause for which we contend will march forward with great strides. Esperantists in London, Esperantists in England, work courageously and energetically. Difficult, very difficult, is the sowing, but sweet and blessed will be the fruits. Great and important is your rôle. The whole Esperantist world watches you and hopes much from you.
The entire world is watching with great interest the work of the London Esperanto Club. We all hope that, sooner or later, London will become one of the most important centers for our movement globally. London has been quiet for a long time, but when it wakes up, it will be like a lion awakening. A powerful voice will come from London, echoing around the world. Nations will pay close attention to the voice from the heart of the English-speaking world. When a strong nation like England begins to talk about unity among nations and neutrality in international relations, the world will enthusiastically applaud, and the important cause we support will make significant progress. Esperantists in London, Esperantists in England, are working courageously and energetically. Sowing the seeds is challenging, very challenging, but the rewards will be sweet and fulfilling. Your role is significant. The entire Esperantist community is watching you and has high hopes for you.
This speech greatly pleased the audience, who most heartily thanked the Doctor for his kind greeting. Mr. Motteau, with three others, sang most effectively his beautiful hymn "Espero" (printed on the page 16 of The Esperantist), and all joined in the chorus with enthusiasm. After many short speeches and a pretty poem recited by Miss Schäfer, the meeting came to an end, and all the participants returned home thinking how to help the spread of Esperanto in England, and throughout the world.
This speech really delighted the audience, who eagerly thanked the Doctor for his warm welcome. Mr. Motteau, along with three others, sang his beautiful hymn "Espero" (printed on page 16 of The Esperantist), and everyone enthusiastically joined in the chorus. After several brief speeches and a lovely poem recited by Miss Schäfer, the meeting concluded, and all the participants left thinking about how to promote the spread of Esperanto in England and around the globe.
KIEL FONDI ESPERANTAN GRUPON.
La fondigo de Esperanta Grupo, por ke ĝi havu bonsukceson, postulas multe da kapableco de organizado, entuziasmon senliman, grandan paciencon, kaj firman decidon ke la grupo prosperos, malgraŭ la malfacilaĵoj, kiuj staras en ĝia vojo.
La fondigo de Esperanta Grupo, por ke ĝi havu bonsukceson, postulas multe da kapableco de organizado, entuziasmon senliman, grandan paciencon, kaj firman decidon ke la grupo prosperos, malgraŭ la malfacilaĵoj, kiuj staras en ĝia vojo.
Sendube la kreado de tia societo aŭ grupo kaŭzos al vi amason da laborojn, kiun ĉiu ajn krom entuziasmulo prave povus nomi sklaveco. Kalkulante la korespondadon, la verkadon de artikoloj, kaj la faradon de ĉio, kion ni povas por gajni la atenton de la skeptikema Publiko, plie la varbadon de aliaj samideanoj por ricevi ilian kunhelpon, la laboro vere estas senfina. Sed aliparte, la rezultatoj de viaj penoj estos rekompenco multe pli granda ol sia kosto, ĉar, interalie, oni konatiĝas kun multaj interesaj personoj, ĉeestas ĉe multaj instruantaj priparoladoj, kursoj, k.t.p., kaj, krom tio, ĝuados nombron da aliaj profitaĵoj, kiun bone valorigas la laboradon elspezitan.
Creating such a society or group will bring you a ton of work that anyone except for an enthusiast could rightly call slavery. When you factor in the correspondence, writing articles, and doing everything we can to capture the attention of the skeptical Public, plus recruiting other like-minded individuals to help out, the workload is truly endless. However, on the flip side, the results of your efforts will reward you far more than the cost because, among other things, you’ll get to meet many interesting people, attend numerous enlightening discussions, courses, etc., and besides that, you’ll enjoy a variety of other benefits that make the effort worthwhile.
53
53
Kompreneble, oni apenaŭ bezonas diri, ke viaj klopodoj tute ne finiĝos tiam, kiam vi estos fondinta la grupon. Efektive, ili nur ĵus komenciĝis.
Kompreneble, ili apenaŭ bezonas diri, ke viaj klopodoj tute ne finiĝos tiam, kiam vi estos fondinta la grupon. Efektive, ili nur ĵus komenciĝis.
Oni ĉiam trovos en nova movado kiel Esperanto, multe da personoj, kiuj volonte alprenos ĝin dum daŭras la intereso ordinare elvokita de novaĵo ia; sed tuj kiam ĝi ĉesas esti priparolata, ili kviete lasas ĝin subfali. Pri tiaj membroj oni devos precipe zorgi; se iu el ili forlasos ĉeesti la kursojn aŭ ŝajnos perdi sian intereson je la afero, skribu mallongan leteron aŭ aliru viziti lin, por certigi lin, ke la Grupo bezonas lian kunhelpon.
Oni ĉiam trovos en nova movado kiel Esperanto, multe da personoj, kiuj volonte alprenos ĝin dum daŭras la intereso ordinare elvokita de novaĵo ia; sed tuj kiam ĝi ĉesas esti priparolata, ili kviete lasas ĝin subfali. Pri tiaj membroj oni devos precipe zorgi; se iu el ili forlasos ĉeesti la kursojn aŭ ŝajnos perdi sian intereson je la afero, skribu mallongan leteron aŭ aliru viziti lin, por certigi lin, ke la Grupo bezonas lian kunhelpon.
Nu, rilate al la maniero laŭ kiu mi volus agadi por fondi grupon.
Nu, rilate al la maniero kiel mi volas toke agi por fondi grupon.
Unue, estas la Publika Gazetaro, institucio, kies gravaj utilaĵoj por tia movado kiel tiu-ĉi, estas absolute necesegaj. Ĝi liveros al ni la solan efektivan ilon por disvastigi Esperanton inter la ĝenerala publiko. Mi konsilas personajn paroladojn kun Redaktoroj, la plimulto el kiuj jam interesigas sin je lingvaj aferoj, kaj mi kredas, ke vi renkontos nenian malfacilaĵon priparoladi Esperanton kun ili, kaj ricevi ilian subtenpromeson fine. Artikoloj donantaj skizon pri la movado de ĝia komenciĝo, ankaŭ ekzemploj, por montri ĝian utilecon komercie, literature kaj sociale, devos esti prezentataj. Kiel eble plej ofte korespondado por-kaj-kontraŭa, devas esti iniciatata.
Unue, tenemos la Prensa Pública, una institución cuyas herramientas son absolutamente necesarias para un movimiento como este. Nos proporcionará la única herramienta efectiva para difundir el Esperanto entre el público general. Recomiendo tener conversaciones personales con editores, la mayoría de los cuales ya están interesados en temas de lenguaje, y creo que no tendrás ninguna dificultad para discutir el Esperanto con ellos y obtener su promesa de apoyo al final. Se deben presentar artículos que esbocen el movimiento desde su inicio, así como ejemplos que demuestren su utilidad en el comercio, la literatura y lo social. Se debe iniciar correspondencia a favor y en contra con la mayor frecuencia posible.
Nun tiam kiam, nia afero reale ekmovas en tiu ĉi lando (pardonu min se mi kaptas la nunan okazon por diri kiel mirinda, laŭ mia opinio, estas la progreso, kiun ĝi jam faris, kiam oni konsideras ke apenaŭ pasis dek du monatoj de ĝia komenciĝo), mi estas certa, ke troviĝos multaj Esperantistoj ĉe diversaj partoj de Britujo, kiuj tre volonte donos sian subtenon al la afero, skribante leterojn en la Gazetaro pro la fondo de ia ajn Klubo, Grupo, aŭ Societo. Tia korespondado sendube pruvos, ke ekzistas multe da kontraŭuloj al nia ideo. Tio-ĉi estas neevitebla por ia nova movado, kaj iliaj kontraŭdiraĵoj devas esti ĝentile aŭskultataj, kaj lerte rebatitaj de iu el ni, kiu posedas la necesan kapablecon por tia laboro. Ni ĉiam memoru, ke tia kontraŭeco pli multe valoras por ni ol apatio kaj indiferenteco.
Now, whenever our cause really gets moving in this country (forgive me if I take this opportunity to say how wonderful, in my opinion, the progress it has already made is, considering that barely twelve months have passed since its beginning), I am sure that there will be many Esperanto speakers in various parts of Britain who will gladly lend their support to the cause by writing letters to the press about the establishment of any Club, Group, or Society. Such correspondence will undoubtedly prove that there are many opponents to our idea. This is unavoidable for any new movement, and their objections should be listened to politely and skillfully countered by someone among us who has the necessary skills for such work. We must always remember that such opposition is more valuable to us than apathy and indifference.
Elvokinte dum kelke da tempo, intereson pri la afero, kaj tiel kaŭzis ian parton de la publiko iĝi dezireman eklerni pli da ĝi, faru publikan paroladon pri la temo de Helpanta Lingvo Internacia. La Prezidanto devas esti loka eminentulo ia.
Elvokinte dum kelke da tempo, intereson pri la afero, kaj tiel kaŭzis ian parton de la publiko iĝi dezireman eklerni pli da ĝi, faru publikan paroladon pri la temo de Helpanta Lingvo Internacia. La Prezidanto devas esti loka eminentulo ia.
Anoncoj de la kunveno devos enpresiĝi en la 54lokan Gazetaron. Ankaŭ estos bone, ke vi petegu la apogon de la diversaj Institucioj Literaturaj de la lokaĵo, kaj, aranĝinte la kunvenon, alsendu al ĉiu Sekretario, por dissemado inter la membroj, cirkuleretojn sciigantaj ĝian daton, lokon kaj celon.
Anoncoj de la kunveno devos enpresiĝi en la 54lokan Gazetaron. Ankaŭ estos bone, ke vi petegu la apogon de la diversaj Institucioj Literaturaj de la lokaĵo, kaj, aranĝinte la kunvenon, alsendu al ĉiu Sekretario, por dissemado inter la membroj, cirkuleretojn sciigantaj ĝian daton, lokon kaj celon.
Je la finiĝo de la parolado, invitu disputadon, kaj tuj anoncu la fondon de la nova Grupo (nature, la regularo, proponoj, k.t.p., devas esti antaŭe formulitaj), decidu pri la titolo de la Grupo, difinu ĝian celon, kaj elektu la registaro, k.t.p. Tion farinte petu al viaj aŭdantoj, ke ili tuj fariĝu membroj.
Je la finiĝo de la parolado, invitu disputadon, kaj tuj anoncu la fondon de la nova Grupo (nature, la regularo, proponoj, k.t.p., devas esti antaŭe formulitaj), decidu pri la titolo de la Grupo, difinu ĝian celon, kaj elektu la registaro, k.t.p. Tion farinte petu al viaĵoj aŭdantoj, ke ili tuj fariĝu membroj.
La abonpago devos esti tiel malgranda, ke ĝi ne fariĝu baro por malhelpi ies ajn aliĝon.
La abonpago devos esti tiel malgranda, ke ĝi ne fariĝu baro por malhelpi ies ajn aliĝon.
Ĉi tiuj estas la ĉefaj principoj, laŭ kiuj mi ekfondis la Societon, kies Hon. Sekretario mi estas; kompreneble ne sen havinte la valoran kunhelpon de la aliaj membroj (el kiuj konsistas la nuna Komitato), kaj ankaŭ tiun de la nelacigebla Hon. Sekretario de la Esperanto Klubo, la Redaktoro de tiu ĉi Gazeto.
These are the main principles on which I founded the Society, of which I am the Hon. Secretary; of course, not without the valuable help of the other members (who make up the current Committee), and also that of the tireless Hon. Secretary of the Esperanto Club, the Editor of this Newspaper.
Mi kore esperas, ke tiuj ĉi malmultaj rimarkoj utilos al samideanoj, kaj ke ili estu kuraĝigitaj por fondi Grupojn en tiaj regionoj, kie neniaj nun troviĝas.
Mi kore esperas, ke ĉi tiuj malmultaj rimarkoj utilos al samideanoj, kaj ke ili esti kuraĝigitaj por fondi grupojn en tiaj regionoj, kie neniaj nun troviĝas.
HOW TO FOUND AN ESPERANTO GROUP.
The founding of an Esperanto Group, so that it should be successful, demands much organising ability, boundless enthusiasm, great patience, and firm determination that the group shall prosper, in spite of the difficulties which stand in its path.
The establishment of an Esperanto Group requires significant organizational skills, endless enthusiasm, a lot of patience, and strong determination to ensure the group thrives, despite the obstacles it may face.
Undoubtedly the creation of such a society or group will cause you an amount of work which anyone other than an enthusiast would justly name slavery. In reckoning up the correspondence, the writing of articles, and the accomplishing of everything we can do to gain the attention of the sceptical public, besides the enrolling of other adherents in order to gain their coöperation, the work is truly endless. But, on the other hand, the results of your trouble are recompense far greater than the cost, for, among other things, one becomes acquainted with many interesting persons, is present at many edifying lectures, classes, etc., and, besides this, one enjoys a number of other advantages which are well worth, the labour expended.
Creating such a society or group will definitely require a lot of work, which anyone other than a true enthusiast would fairly call slavery. When you consider the correspondence, writing articles, and everything we do to capture the public's attention, along with recruiting others to join us for their cooperation, the workload is truly endless. However, the rewards of your efforts far outweigh the costs. Among other benefits, you’ll meet many interesting people, attend enlightening lectures, classes, and more, and you’ll enjoy several other advantages that make the effort worthwhile.
Of course it is hardly necessary to say that your great exertions certainly do not cease when you have founded the group. In fact, they have only just commenced.
Of course, it's hardly necessary to mention that your hard work definitely doesn't stop once you've established the group. In fact, it's only just begun.
One will always find in a new movement like Esperanto many persons who will willingly take it up while the interest lasts, which is generally aroused by any novelty; but, as soon as it ceases to be talked about, they quietly let it drop. Of such members one must take especial care; should any one of them discontinue attending the classes or seem to lose interest in the subject, write a short letter or pay him a call to assure him that the group needs his coöperation.
One will always find in a new movement like Esperanto many people who are eager to get involved as long as the interest lasts, which is usually sparked by something new; however, as soon as it stops being a topic of conversation, they quietly abandon it. It’s important to take special care of these members; if any of them stop attending the classes or appear to lose interest in the subject, send a quick letter or pay them a visit to let them know that the group needs their support.
Now, as regards the modus operandi for founding a group.
Now, regarding the modus operandi for starting a group.
In the first place, there is the Public Press, an institution whose uses in such a movement as this are absolutely essential. It will give us the only effectual means for spreading Esperanto among the general public. I advise personal interviews with Editors, the majority of whom are already interested in matters linguistic, and I believe you will not encounter any difficulty in discussing Esperanto with them, and in finally obtaining their promise of support. Articles giving a sketch of the movement from its commencement, also examples for illustrating its uses for commerce, literature, and society must be submitted. As often as possible correspondence pro and con should be initiated.
First of all, there's the Public Press, an institution that is absolutely essential for a movement like this. It will provide us with the most effective way to spread Esperanto among the general public. I recommend personal meetings with editors, most of whom are already interested in language issues, and I believe you won't have any trouble discussing Esperanto with them and eventually getting their support. Articles outlining the movement from its beginning, along with examples showing its applications in commerce, literature, and society, should be submitted. Whenever possible, correspondence for and against should be started.
Now that our cause really begins to move in this land, (excuse me if I take the present opportunity to say how remarkable, in my opinion, is the progress it has already made when one considers that scarcely twelve months have passed since its commencement), I am certain that many Esperantists will be found in various parts of Britain who most willingly will give their support to the movement by writing letters to the Press in favour of the foundation of any Club, Group, or Society. Such correspondence will doubtless prove that there exist many opponents to our proposal. This is inevitable in any new scheme, and their adverse comments must be politely listened to, and instructively refuted by any of us who possess the necessary capability for such work. Let us ever bear in mind that this opposition is to us of far greater worth than apathy and indifference.
Now that our cause is really starting to gain traction in this country, (please excuse me for taking this moment to point out how remarkable the progress already made is, especially considering that it has only been about twelve months since it began), I’m sure that many Esperantists in different parts of Britain will gladly support the movement by writing letters to the press in favor of starting any Club, Group, or Society. This correspondence will certainly show that there are many opponents to our proposal. This is a natural part of any new initiative, and their negative comments must be listened to politely and thoughtfully addressed by any of us who have the skills for that kind of work. Let’s always remember that this opposition is much more valuable to us than apathy and indifference.
Having aroused, for a time, interest in the subject, and thus having caused a certain section of the public to become desirous of learning more about it, give a public lecture on the theme of an Auxiliary International language. The Chairman should be someone of local eminence.
Having sparked interest in the topic for a while and gotten part of the public eager to learn more about it, hold a public lecture on the theme of an Auxiliary International language. The Chairman should be a respected local figure.
Announcements of the meeting must be printed in the local Press. It would also be well to seek the support of the various Literary Institutions of the neighbourhood, and, having arranged the meeting, to send to every Secretary, for distribution to the members, bills announcing its date, place, and purpose.
Announcements of the meeting need to be published in the local press. It would also be a good idea to get the backing of the nearby literary institutions, and once the meeting is organized, to send out flyers to every secretary for distribution to the members, highlighting the date, location, and purpose of the meeting.
At the termination of the lecture invite discussion, and then and there announce the foundation of the new Group (obviously the rules, proposals, etc., must be drawn up beforehand), fix the title of the Group, define its purpose, and elect its officers, etc. This done, ask your audience to at once become members.
At the end of the lecture, encourage discussion, and then announce the establishment of the new Group (clearly, the rules, proposals, etc., should be prepared in advance), decide on the Group's name, outline its mission, and elect its officers, etc. Once that's completed, invite your audience to become members immediately.
The subscription must be so small as to form no obstacle to anyone’s joining.
The subscription should be low enough that it doesn’t keep anyone from joining.
These are the chief principles by which I have founded the Society whose Hon. Secretary I am, but certainly not without having had the valuable coöperation of the other members (of whom the present Committee is composed), and also that of the indefatigable Hon. Secretary of the Esperanto Club, the Editor of this Gazette.
These are the main principles that I used to establish the Society of which I am the Hon. Secretary, but I definitely couldn't have done it without the valuable support of the other members (who make up the current Committee), as well as the tireless Hon. Secretary of the Esperanto Club, the Editor of this Gazette.
I sincerely hope that these few remarks will be useful to Friends-in-Esperanto, and that they will be encouraged to found Groups in those localities, where none at present exist.
I really hope that these comments will be helpful to Friends-in-Esperanto, and that they will feel motivated to start Groups in places where none currently exist.
H. W. Clephan.
H.W. Clephan.
LA NOVA JARO 1904.
Originale verkita de CLARENCE BICKNELL, Kun Angla traduko.
Originale verkita de CLARENCE BICKNELL, Kun Angla traduko.
Ice cream or pain?
I feel sad about that time.
Next hour?
Is that a bad person?
Will there be fields full of flowers,
Does every flower bear fruit?
Sed rozoj plimultiĝu!
Good to start your
The New Year ends!
Progreso hacia la tierra,
Because God shows us new visions
Donacos de la Vero.
Or a cross,
Or fear of any tomorrow
Bringing loss. Could it be?
Hardly one?
Fruits in every field,
No thistles. Will it happen?
And some thorns;
A year that ends brighter
Then it becomes clear. Let it be!
Wider wings;
A year of man's observation
Better things. Must it be!
55
55
OJE.
RUSA SKIZO, Originale Verkita de OSIP IVANOVIĈ ELLEDER.
RUSA SKIZO, Original Work by OSIP IVANOVIĆ ELLEDER.
Melankolia aŭtuna nebulo disvastiĝis super la ĉirkaŭaĵo. Malgaja malsupreniganta Novembra nebulo. Griza en griza aperiĝas ĉio. Grizaj nuboj tiradas tien malalte sur la ĉielo, preskaŭ kun manoj preneblaj. Kiel nigraj dikaj buloj sidas korvoj sur pintoj de nudaj senfoliĝitaj arboj, ĉie kaj tie malrapide, mallaŭte ekflugante. Multaj grandaj akvogutoj de la matena nebulo pendiĝas sur la branĉoj malsupreniĝinte ilin: larmoj de naturo postplorantaj al la pasintaj belaj somertagoj. Malĝojeco en la naturo, Malgajeco en homa koro.
Melancholy autumn fog spread over the surroundings. A gloomy, suffocating November mist. Everything appears gray on gray. Gray clouds hang low in the sky, almost within reach. Black, fat crows sit on the tops of bare, leafless trees, slowly and quietly taking off here and there. Many large droplets of morning fog hang from the branches, resembling nature's tears mourning the beautiful summer days of the past. Sadness in nature, sorrow in the human heart.
El la budo, sur la korto, sonadas laŭtega hundbojado. Jam de frua mateno ĝi sonadas. La granda nigra hundo bojas. Li bojas ĉar li sopiriĝas je sia bela ordonantino, kiun li pli frue ĉiam kaj ĉie akompanadis, sed nun oni lin alĉenigis kaj li ne povante al sia amanta, ĉarma ordonantino kuri, bojas. Li senĉese estis bojanta, malgaje——.
El la budo, sur la korto, sonas laŭtega hundobojado. Jam de frua matenon ĝi sonas. La granda nigra hundo bojas. Li bojas ĉar li sopiras je sia bela ĉefo, kiun li pli frue ĉiam kaj ĉie akompanis, sed nun oni lin alĉenigis kaj li ne povas al sia amanta, ĉarma ĉefo kuri, do li bojas. Li senĉese bojadas, malgaje——.
La ĉarmega fraŭlino, ordonantino de Oje amis tiun hundon bojantan, kiu ŝin pli frue, kiam ŝi estis en la vilaĝo vizitanta sian fratinon, akompanis ĉiam kaj ĉie; sed nun ne estis tio eble—! Ho! kiel alie tiam sonadis lia bojado, kiel ĝoje, hele, sed nun——
La ĉarmega fraŭlino, ordonantino de Oje, loved that barking dog, which had always accompanied her when she was in the village visiting her sister; but now that wasn’t possible—! Oh! how differently his barking sounded back then, how joyful, how bright, but now——
Ŝi iris al la budo. La hundo saltadis antaŭen al ŝi, sed la ĉeno tiris lin ree malantaŭen, li ŝiris fortike je la ĉeno, sed ĝi estas pli forta ol li kaj ne lasas lin. La juna fraŭlino paŝis al Oje kaj elteniginte sian malgrandan blankan maneton, ŝi karesadis lin. La hundo freneziĝis de ĝojo. Li estis granda rusa ĉashundo, malbela sed fidelega. Kun siaj mallumaj saĝaj hundokuloj li prudente rigardadis la belajn okulojn de sia ordonantino kaj, silentiĝinte, kvieteme li premis sian nigran kapon je ŝia vestaĵo.
Ŝi iris al la budo. La hundo saltis antaŭen al ŝi, sed la ĉeno tiris lin reen, li forte tugis je la ĉeno, sed ĝi estis pli granda ol li kaj ne lasis lin. La juna fraŭlino paŝis al Oje kaj, tenante sian malgrandan blankan maneton, ŝi karesis lin. La hundo freneziĝis de ĝojo. Li estis granda rusa ĉashundo, ne beligita sed tre fidela. Kun siaj mallumaj saĝaj hundokuloj, li pritraktis la belajn okulojn de sia ordonantino kaj, silentiĝinte, trankvile premis sian nigran kapon kontraŭ ŝia vestaĵo.
Rimarkinde! La okuloj de Oje havis similecon kun ŝiaj okuloj. Ne en la koloro, ŝiaj estis grizabluaj, liaj brunaj, sed la esprimo en ili estas egala. Rimarkinda simileco!
Rimarkinde! Oje's eyes were similar to hers. Not in color; hers were grayish-blue, his were brown, but the expression in them was the same. Remarkable similarity!
Sur la korto reĝis nun silentado, sed ne por longe. La bela fraŭlino foriris kaj Oje ree malgaje bojadis.—Post kelkaj tagoj la bojado de Oje enuigis la belan fraŭlinon kaj, ĉar li ne ĉesis, restante ĉiam alĉenigita ŝi, preninte belan pezon de rostita viando kaj irinte al la budo, ĵetis ĝin tien, dirante "Havu, manĝu kaj kvietiĝu!" Ŝi eldiris tion malkare, malmole kaj foriris sen ia kutima amema vorto, sen kareso. Hodiaŭ ŝi estis iom ĉagrenita, la bela fraŭlino.
Sur la korto reĝis nun silenteco, sed ne por longe. La bela fraŭlino foriris, kaj Oje denove malgaje bojadis. Post kelkaj tagoj, la bojado de Oje enoigis la belan fraŭlinon, kaj ĉar li ne ĉesis, restante ĉiam alĉenigita, ŝi, preninte belan peceton de rostita viando kaj irinte al la budo, ĵetis ĝin tien, dirante "Havu, manĝu kaj kvietiĝu!" Ŝi eldiris tion malkare, malmole, kaj foriris sen iu ajn kutima amema vorto, sen kareso. Hodiaŭ ŝi estis iom ĉagrenita, la bela fraŭlino.
Malgaje postrigardis Oje sian amantan malproksimiĝantan ordonantinon. Malgaje li ekbojis kaj kaŝiĝis en la budon. Alĵetitan viandon li ne manĝis.
Malgaje postrigardis Oje sian amantan malproksimiĝantan ordonantinon. Malgaje li ekbojis kaj kaŝiĝis en la budon. Alĵetitan viandon li ne manĝis.
En la sekvanta nokto frostiĝis kaj falis iom da neĝo. Matene reĝadis tutega silentado sur la korto.
En la sekvanta nokto, ĝi frostis kaj falis iom da neĝo. Matene, perfekta silentado regis en la korto.
La servistino forirante vespere vidis ke, antaŭ la budo, kuŝas la nigra Oje sur la neĝo entendata, senmove. Proksimiĝinte ŝi vidis ke li estas mortinta. Antaŭ li kuŝis la bela peco de rostita viando.
La servistino forirante vespere vidis ke, antaŭ la budo, kuŝas la nigra Oje sur la neĝo entendata, senmove. Proksimiĝinte ŝi vidis ke li estas mortinta. Antaŭ li kuŝis la bela peco de rostita viando.
"Ho, Dio estu laŭdata," diris la servistino, "li pli ne maltrankviligos la domon": kaj ŝi rapidis alkomuniki tiun bonan novaĵon al la aliaj domloĝantoj.
"Wow, God be praised," said the servant girl, "he will no longer disturb the house": and she hurried to share that good news with the other residents.
"Eble li mortis pro malsato," kompatinde diris la administrantino.
"Eble li mortis de malsato," diris la administrantino kun kompato.
"Ho, ne!" respondis la servistino, "kuŝas ankoraŭ apud li la granda peco de viando kiun nia fraŭlino hieraŭ ĵetis al li."
"Hey, no!" replied the maid, "the large piece of meat that our lady threw to him is still lying next to him."
"Ah, nia fraŭlino, ni devas do al ŝi tuj alkomuniki tiun aferon," rimarkis la maljunulino "ŝi amis Ojen, kvankam mi vidis ke ŝi hieraŭ estis al li malkara; spite tion ŝi amis lin, mi scias. Iru, Nellie, kaj diru al ŝi ke Oje mortiĝis; ŝi estas en ruĝa ĉambro. Mi nun estas okupata, ĉar morgaŭ mi havas grandan lavadon."
"Ah, young lady, we need to tell her about this right away," the old woman remarked. "She loved Oje, even though I saw she was cold to him yesterday; despite that, I know she loved him. Go, Nellie, and tell her that Oje has died; she is in the red room. I’m busy right now because I have a big laundry to do tomorrow."
——Nellie foriris al la ordonantino——
Nellie foriris to the commander
Vesperstelo jam aperiĝis. Ekstere fariĝis klare, froste. La plena luno hele allumigis ĉiujn objektojn sur la korto, kie nun estis senvivo, funebro.—Ĉe la fenestro de ruĝa ĉambro, apoginte sin al la kadro, staris tiatempe silente, senmove la juna virina figuro. La vizaĵon forte alpremigita je la vitro, ŝi rigardadis eksteren. Jam longe ŝi staris tiel enprofundiĝinta en pensoj. Ŝiaj rigardoj estis dirigitaj al unu punkto sur la korto. Rigide eltendita kuŝis tie antaŭ sia loĝejo Oje, la mortinta rusa ĉashundo. Akre, klare desegniĝis la konturoj de la senviva korpo sur la blanka neĝplato. Liaj larĝe malfermigitaj brunaj okuloj ŝajnis rigardadi alten al la fenestro de sia amanta ordonantino. Li kuŝis tie kvazaŭ en la morto ankoraŭ gardante ŝin.
Vesperstelo was starting to appear. Outside, it had become clear and frosty. The full moon brightly illuminated all the objects in the yard, which now felt lifeless and mournful.—At the window of the red room, leaning against the frame, stood a young woman, silent and still. Her face pressed against the glass, she was gazing outside. She had been standing there for a long time, lost in thought. Her eyes were fixed on one spot in the yard. Lying there in front of her home was Oje, the deceased Russian hunting dog. The outline of the lifeless body clearly stood out against the white snow. His wide-open brown eyes seemed to be looking up at the window of his loving mistress. He lay there as if in death, still watching over her.
Longe rigardadis la juna virino senmove, senlaŭte, al sia fidela mortinta akompaninto.
Longe she stared at the young woman silently, still, at her faithful deceased companion.
Kion ŝi pensadis? Ĉu ŝi pensis pri Oje, kiel en pasintaj belaj somertagoj fidele li akompanadis ŝin, je ŝiaj promenadoj? Aŭ ĉu ŝi bedaŭris siajn lastajn malmolajn vortojn? Kiu povas tion scii? Eble ŝi tute ne pensis pri la senviva hundo, eble ŝi en tiu momento kalkulis kiamaniere ŝi akiros alian. Kiu povas scii tion? Kompatinda Oje!——
Kion ŝi pensis? Ĉu ŝi pensis pri Oje, kiu en la belaj pasintaj somertagoj ĉiam estis kun ŝi dum ŝiaj promenadoj? Aŭ ĉu ŝi bedaŭris siajn lastajn malfacilajn vortojn? Kiu povas tion scii? Eble ŝi tute ne pensis pri la senviva hundo, eble ŝi en tiu momento konsideris kiel ŝi povus akiri alian. Kiu povas scii tion? Kompatinda Oje!——
Sed nun trafis la arĝenta lunradio ŝian vizaĵon kaj eklumigis du multepezajn larmojn. Du grandaj perloj briliĝis en la belegaj grizabluaj okuloj.—"Feliĉa Oje" ĝentile ŝi sopiris. "Fidela en la vivo, fidela ankoraŭ en la morto" mallaŭte parolis la lipoj de la juna fraŭlino en ruĝa ĉambro.—"FELIĈEGA OJE."——
Sed nun trafis la argento-luna radio ŝian vizaĝon kaj eklumigis du multoblajn larmojn. Du grandaj perloj briliĝis en la belegaj grizabluaj okuloj.—"Feliĉa Oje," ĝentile ŝi diris. "Fidela en la vivo, fidela ankoraŭ en la morto," mallaŭte parolis la lipoj de la juna fraŭlino en ruĝa ĉambro.—"FELIĈEGA OJE."——
En la nokto falinta neĝo mole kovradis lian korpon.
En la nokto falinta neĝo molve kovris lian korpon.
56
56
[Copyright reserved.]
[All rights reserved.]
[Tradukis Esp. 6266.]
[Translate Esp. 6266.]
LA VENTEGO (Daŭrigo).
(Vidu la tri antaŭajn Nrojn.)
(See the previous three issues.)
AKTO I.
Sceno 2 (daŭrigo).
Scene 2 (continued).
Prospero.—
Prospero—
La raíz que juega Antonio—
As a fool,
Only the king of miserable books—
Li absolutely killed it!
Avida was just like that when it came to power.
He agreed to King Alonzo.
Duklandon is for celebrations,
Submetis dukan al la reĝa trono,
Milanan kapon altan li klinigis ...
Duklando, until he, always free!
Ve! What a disaster!
Mirando.—
Looking.
Prospero.—
Prospero.
Did your uncle act kindly towards me—
Mirando.—
Looking.
About my mom—but, mothers
Bonegaj naskis tre malbonajn filojn.
Prospero.—
Prospero.
Alonzo approved the proposal
For whom, for the national submission
When there are a lot of money issues,
Forpelus Antonio my and mine
In the dukedom ruled by the king,
With many joyful, lavish congratulations,
Accept my treacherous brother now.
Soldatojn li subaĉetis,
Pordegojn he opened in the night ...
Envenis band, which, through the darkness,
For your sake, and also for yours,
Quick, the Milan!
Mirando.—
Looking.
Tiamajn plorojn mi ne plu memoras,
But thinking about it makes me cry.
Prospero.—
Prospero.
Now the matter—because without that
Ne taŭgus la rakonto.
Mirando.—
Looking.
Did you kill us?
Prospero.—
Prospero.
—The story was rightly claimed—
For the love of the people to Prospero
Don't do it or face the consequences.
Perfidon so they beautified
It blinded every Milanese.
En barko nin elsendis ili maren,
But when we reached the seaside,
I will throw it into a rotten ship.
Senmastan, senŝnuraĵan, forlitan
Even with the rats.—Oh no! Unfortunate!
Ni ekkriadis al la marondegoj,
We floated along with the wailing winds ...
Concert strange, but not nice!
Mirando.—
Looking.
Prospero.—
Prospero.
Trapped by heavenly blessing;
Ride to revive the vibe!
I felt when it was more salty.
For the heart, such sharp cries,
You encouraged and strengthened me.
Por kontraŭstari eblan mizeregon!
Mirando.—
Looking.
Prospero.—
Prospero.
I had—because royal advisor
Gonzalo—chosen by Alonzo
So let’s not leave—what has been given to us.
Sky-inspired philanthropist!
Lies rich clothes, fabrics, silks.
Aldonis—more than I can say!
Objektoj, kiujn ĝis nun ni uzis,
Utilajn kaj bonegajn. Ĉar li sciis.
Here is my bookworm,
Eltiris at the library—
From my beloved more than the Duchy—
He brought me a great book.
Mirando.—
Looking.
I really want to see him!
Prospero.—
Prospero.
Put the blanket back Listen to the story's end.
We arrived here on the island,
Here I am, your educator,
Instruct the wine to please take care of the prince.
Guanatan has many free hours,
And careless governors like that.
Mirando.—
Watching.—
Please tell me why you just caused __A_TAG_PLACEHOLDER_0__.
Tielan marventegon.
Prospero.—
Prospero.
Here you go, today, on the occasion of
Happy, though strange, just arrived
My enemies. Now it depends.
Zenith of my favorite star,
Influon, I choose to trust you.
Akcepti—kaj neniam repreni—
Stop the demands! You want to sleep now—
You can't fight that—
Filino, obei! (Mirando ekdormas).
(Daŭrigota).
(Continued).
57
57
ALILANDAJ KUNBATALANTOJ.
Estas bedaŭrinde ke, ĝis la nuna tempo, Germanujo ne estas estinta grava helpanto al nia Afero. Estas do pli ol ordinara plezuro lerni, ke Grupo fondiĝis en la ĉefurbo de tiu lando. La "Berlina Esperantista Grupo" espereble fariĝos centro de multaj estontaj societoj, kaj ĉiuj Germanaj Samideanoj devas skribi al unu el la membroj de ĝia estraro. La Hon. Sekretario estas Sinjoro J. Borel, Prinzenstrasse, 95, Berlin.
Estas bedaŭrinde ke, ĝis la nuna tempo, Germanio ne estis grava helpanto al nia afero. Estas do pli ol ordinaraj plezuroj lerni, ke grupo fondiĝis en la ĉefurbo de tiu lando. La "Berlina Esperantista Grupo" espereble fariĝos centro de multaj estontaj societoj, kaj ĉiuj germanaj samideanoj devas skribi al unu el la membroj de ĝia estraro. La Hon. Sekretario estas Sinjoro J. Borel, Prinzenstrasse, 95, Berlino.
Ankaŭ estas plezurege fari anoncon pri alia grupfondiĝo, en pli malproksima regiono. Ni ĉiuj bone scias ke Meksikujo estas tre riĉa lando, sed nur antaŭ kelkaj tagoj ĝi aldonis la karan Esperanton al siaj aliaj trezoroj. La Gazeto El Minero Mexicano enpresis tutan paĝon pri la fondo de tiu ĉi plej juna grupo, en la Hispana kaj Esperanta lingvoj, kaj kompreneble tiu ĉi apogo de tia grava ĵurnalo multe helpos niajn novajn kunbatalantojn.
Ankaŭ estas plezurege fari anoncon pri alia grupfondiĝo, en pli malproksima regiono. Ni ĉiuj bone scias ke Meksikujo estas tre riĉa lando, sed nur antaŭ kelkaj tagoj ĝi aldonis la karan Esperanton al siaj aliaj trezoroj. La Gazeto El Minero Mexicano enpresis tutan paĝon pri la fondo de tiu ĉi plej juna grupo, en la Hispana kaj Esperanta lingvoj, kaj kompreneble tiu ĉi apogo de tia grava ĵurnalo multe helpos niajn novajn kunbatalantojn.
La Sekretario estas Doktoro A. Vargas, kiu plezure donos pluajn sciiĝojn pri ĝi. Ĉar multaj gesamideanoj estas dirintaj, ke Esperanto pli similas je la Hispana ol je alia ajn lingvo, mi presigis kelkajn liniojn el tiu ĉi anonco en la lingvo de Cervantes. Ĉu Esperantistoj, kiuj ne konas la Hispanan lingvon, povos ĝin kompreni?
La Sekretario es Dr. A. Vargas, quien gustosamente proporcionará más información al respecto. Dado que muchos miembros han dicho que el Esperanto se parece más al español que a cualquier otro idioma, he impreso algunas líneas de este anuncio en la lengua de Cervantes. ¿Podrán entenderlo los esperantistas que no conocen el español?
"Esta dificultad no existe con el Esperanto, que se presenta humildemente, no para destronar los idiomas existantes, sino como intermediaro entre todas las naciones."
"Esta dificultad no existe con el Esperanto, que se presenta humildemente, no para destronar los idiomas existentes, sino como intermediario entre todas las naciones."
Sed, nunatempe, troviĝas pli de Esperantistoj, kiuj parolas la lingvon de Dante, ol tiun de Cervantes, kaj, eble, frazo en la Itala lingvo ankaŭ estos komprenebla por tiuj el miaj legantoj, kiuj tute ne komprenas tiun ĉi belan sudan lingvon. Ni legu eltiraĵon el "Malta," skribita de la tiea sindonema Sinjoro Dominic Ciantar. "L’Esperanto non mira neanche ad abattere alcuna delle lingue; al contrario esso promette di servire come chiave per acquistarle. I libri che trattano sullo studio dell’ Esperanto sono oramai tradotti in diciotto lingue."
Sed, nowadays, there are more Esperantists who speak the language of Dante than that of Cervantes, and perhaps, a sentence in Italian will also be understandable to those of my readers who do not understand this beautiful southern language at all. Let's read an excerpt from "Malta," written by the local dedicated Mr. Dominic Ciantar. Esperanto doesn't intend to undermine any languages; instead, it aims to be a useful tool for learning them. Books about studying Esperanto have now been translated into eighteen languages.
Mi esperas, ke la legantaro pardonos tiun ĉi enpreson de lingvo alia ol la helpo internacia, sed ili estas enkondukitaj, ĉar estus interese ekscii, kiun el tiuj ĉi du lingvoj pli similas je Esperanto.
Mi esperas, ke la legantaro pardonos tiun ĉi enpreson de lingvo alia ol la helpo internacia, sed ili estas enkondukitaj, ĉar estus interese ekscii, kiun el tiuj ĉi du lingvoj pli similas je Esperanto.
Kaj sendube la malmultaj vortoj en la Itala lingvo tre plaĉos al niaj fervoraj Maltaj Gesamideanoj. Sciigo pri la fondo de forta Malta grupo (72 membroj) aperis en la Januaro Esperantist.
Kaj sendube la malmultaj vortoj en la Itala lingvo tre plaĉos al niaj fervoraj Maltaj Gesamideanoj. Sciigo pri la fondo de forta Malta grupo (72 membroj) aperis en la Januaro Esperanto speaker.
Lia Moŝto Napoleone Tagliaferro, Estro de la Malta Edukafako estas la Prezidanto de tiu ĉi Societo, kaj Doktoro C. Sammut, Profesoro ĉe la Universitato, estas Vic-Prezidanto. Plie, je la tago de la Nova Jaro, la Redaktoro de tiu ĉi Gazeto ricevis tre afablan leteron, kiu sciigis lin pri lia elektiĝo kiel Hon. Prezidanto de la Grupo.
Lia Moŝto Napoleone Tagliaferro, Head of the Malta Education Department, is the President of this Society, and Dr. C. Sammut, a Professor at the University, is the Vice-President. Additionally, on New Year’s Day, the Editor of this Newspaper received a very friendly letter informing him of his election as Hon. President of the Group.
Kvankam li multe klopodadis pri la naskiĝo de la Grupo, li tute ne atendis tian honoron. Tamen, esperante ke li povu multe helpi siajn tieajn amikojn dum la estonteco, li dankeme akceptis la honoron, kaj deziras per la kolonoj de The Esperantist sendi sian koran dankesprimon. Kompreneble la Estro de la Grupo estas Doktoro Zamenhof mem, kiu afable sendis sian gratulon kun la espero ke Maltujo rapide antaŭmarŝos ĝis la pordoj de akordado internacia.
Kvankam li multe klopodis pri la naskiĝo de la Grupo, li tute ne atendis tian honoron. Tamen, esperante ke li povu helpi siajn amikojn tie dum la estonteco, li dankeme akceptis la honoron kaj deziras per la kolonoj de The Esperanto speaker sendi sian sinceran dankon. Kompreneble la estro de la Grupo estas Doktoro Zamenhof mem, kiu afable sendis sian gratulon kun la espero ke Maltujo rapide antaŭeniros ĝis la pordoj de internacia harmonio.
Sinjoro Jonko Davidov sendis la sekvantan leteron:—
Sinjoro Jonko Davidov sent the following letter:—
Estimata Sinjoro,
Dear Sir,
"Mi faris sukcesindan paroladon pri Esperanto en la salono de la Silistra (Bulgarujo) instruista lernejo antaŭ ĉiuj lernantoj instruistoj, kun permeso de la Direktoro. Post la parolado mi malfermis senpagan kurson pri Esperanto en la sama lernejo antaŭ 32 instruistoj, estontaj disvastigistoj de Esperanto. La kurso iras sukcesplene."
"I gave a successful speech about Esperanto in the hall of the Silistra (Bulgaria) teacher training school in front of all the students and teachers, with the Director's permission. After the speech, I launched a free course on Esperanto at the same school for 32 teachers, who will be future promoters of Esperanto. The course is going very well."
Sinjoro Davidov estas Sekretario de la Silistra Esperanta Klubo, kaj sendube tiu ĉi kurso tre helpos la aferon en Bulgarujo, kie jam troviĝas multe da samideanoj.
Sinjoro Davidov is the Secretary of the Silistra Esperanto Club, and this course will undoubtedly help the cause in Bulgaria, where there are already many like-minded individuals.
Bedaŭrinde, la spaco mankas por la enpreso de la alia letero, kiun tiu ĉi sinjoro afable estas sendinta, kaj kiu proponis organizon inter la diversaj grupoj Esperantistaj. Sed la longa letero de Doktoro Zamenhof jam traktis pri tiu ĉi afero.
Bedaŭrinde, la spaco mankas por la enpreso de la alia letero, kiun tiu ĉi sinjoro afable estas sendinta, kaj kiu proponis organizon inter la diversaj grupoj Esperantistaj. Sed la longa letero de Doktoro Zamenhof jam traktis pri tiu ĉi afero.
En la komenciĝo de Januaro aperos la unua numero de la Juna Esperantisto, revuo por gejunuloj redaktata tute en Esperanto. Ĝi eliros ĉiudumonate (6 numeroj en jaro) po almenaŭ 16 paĝoj aŭtografie presataj. Ĝia abonkosto estas du frankoj (1/9), kaj la Redaktoro estas Sinjoro Hector Hodler, 9, Avenue des Vollandes, Geneva, Switzerland.
En enero saldrá el primer número de Juna Esperantisto, una revista para jóvenes completamente editada en Esperanto. Se publicará todos los meses (6 números al año) con al menos 16 páginas impresas en tipografía. El costo de la suscripción es de dos francos (1/9), y el editor es el Señor Hector Hodler, 9, Avenue des Vollandes, Ginebra, Suiza.
La Redaktoro deziras danki la multenombrajn amikojn, kiuj afable estas sendintaj artikolojn por estontaj ekzempleroj de The Esperantist. Malfeliĉe estas tute neeble tuj respondi pri la taŭgeco kaj presebleco de tiuj ĉi artikoloj, kaj li esperas, ke amikoj pardonos la neeviteblajn malrapidojn.
La Redaktoro wants to thank the many friends who have kindly sent in articles for upcoming issues of The Esperantist. Unfortunately, it's completely impossible to respond right away about the suitability and publishability of these articles, and he hopes that friends will forgive the unavoidable delays.
58
58
DR. ZAMENHOF PRI AKADEMIO.
Courtrai (Belgujo), 12an de Januaro.
Courtrai (Belgium), January 12.
Al la Redaktoro de The Esperantist.
To the Editor of The Esperantist.
Kara Sinjoro Redaktoro,
Kara Sinjoro Editor,
En la lasta numero de via tre estiminda ĵurnalo, vi konsentis publikigi proponon kiun mi, kune kun Sro. Ch. Lambert (pri tio via ĵurnalo nekorekte raportis), sendis al vi pri kunveno de Esperantista Kongreso kaj ebla priparolado, tiu-okaze, de la demando pri Akademio. Petinte nian tre karan Majstron, Dro. Zamenhof, ke li konigu sian opinion, mi ricevis la jenan gravegan leteron:
En el último número de su muy estimada revista, usted acordó publicar una propuesta que yo, junto con el Sr. Ch. Lambert (sobre la cual su revista informó incorrectamente), le envié acerca de la reunión del Congreso Esperantista y una posible discusión, en esa ocasión, sobre el tema de la Academia. Al pedirle a nuestro muy querido Maestro, Dr. Zamenhof, que compartiera su opinión, recibí la siguiente carta importante:
"Kara Sinjoro,—Vian ideon pri la aranĝo de internacia kongreso de Esperantistoj mi trovas tute bona. Sed por ke tia kongreso donu al nia afero ne malutilon sed nur utilon, ĝi devas esti aranĝita laŭ la sekvantaj principoj:
"Kara Sinjoro,—I think your concept for organizing an international congress of Esperanto speakers is fantastic. However, to ensure that such a congress benefits our cause without causing harm, it must be organized according to the following principles:
1. Ĝi devas esti bone kaj zorge aranĝita, havi multe da partoprenantoj kaj havi la karakteron de granda, solena kaj imponanta festo de internacia frateco, por ke la gazetoj de la tuta mondo multe parolu pri ĝi kaj por ke ĝi estu plena de entuziasmo kaj veku en la tuta mondo entuziasmon kaj deziron aliĝi al ni. Krom paroloj oni devas aranĝi komunajn kantojn en Esperanto, eble eĉ ian internacian ludon aŭ publikan konkurson; oni devas aranĝi en ia granda teatro prezentadon de dramo en Esperanto. Oni devas antaŭe eksciti la interesiĝon de la tuta urbo, por ke al ĉiuj festoj de la kongreso venu grandega multo da gastoj ne-Esperantistoj;—per unu vorto, oni devas fari grandan impreson, kaj devigi la tutan mondon paroli pri la kongreso.
1. It needs to be well-organized, have a large number of participants, and embody a grand, serious, and impressive celebration of international brotherhood, so that newspapers worldwide will cover it extensively and that it will be full of enthusiasm, sparking excitement and a desire to join us globally. In addition to speeches, there should be communal songs in Esperanto, perhaps some international games or a public competition; a performance of a play in Esperanto should be set up in a large theater. We need to generate interest from the entire city beforehand, to ensure a huge turnout of non-Esperanto speakers at all the congress events;—in short, we need to create a big impression and compel the entire world to talk about the congress.
2. En la kongreso oni devas paroli pri organizado de nia afero, reciproka helpo en la batalado, pri rimedoj de propagando, pri kreado de granda kaj utila literaturo, k.t.p.; sed nenion, absolute nenion oni devas paroli pri iaj ŝanĝoj aŭ ‘plibonigoj!’ Por ke nia lingvo atingu sian celon kaj ne disfalu kiel Volapük, ĝi devas resti por ni absolute netuŝebla, tiel same kiel ĉiu alia lingvo, en kiu nenia persono ja kuraĝas proponi iajn reformojn, kvankam ĉiu el tiuj lingvoj estas multe malpli perfekta ol nia.
2. At the congress, we should discuss how to organize our affairs, offer mutual support in the struggle, methods of propaganda, and creating significant and useful literature, etc.; but nothing, absolutely nothing should be mentioned regarding any changes or ‘improvements!’ For our language to achieve its goals and not disintegrate like Volapük, it must remain completely untouchable for us, just like any other language, where no one truly dares to suggest reforms, despite each of those languages being far less perfect than ours.
Nun al la demando pri Akademio. Jam tre longe mi pensas pri aranĝo de ia konstanta ‘Centra Komitato’ kiu prezentus per si la plej altan aŭtoritaton en nia afero kaj kiu sola havus la rajton solvadi ĉiujn dubojn kiuj aperas en nia afero. Sed tia komitato devos decidadi nur pri demandoj dubaj; fari iajn ŝanĝojn en la lingvo la komitato ne havos la rajton. Kun la aranĝo de tia Centra Komitato oni devas esti tre singarda, por ne fari ian danĝeran paŝon; tial mi nun publike ankoraŭ nenion parolas pri tio ĉi, sed mi konsiliĝados pri ĝi private kun diversaj amikoj. Kiam la plano post matura pripenso montriĝos bona, tiam mi publike proponos al la Esperantistoj efektivigi tiun planon.
Now, regarding the Academy. I've been contemplating the establishment of a permanent 'Central Committee' that would serve as the highest authority in our matters and would be the sole body authorized to resolve any questions that arise in our work. However, such a committee should only address doubtful questions; it will not have the authority to make any changes to the language. With the formation of such a Central Committee, we must be very cautious to avoid any risky moves; therefore, I am not publicly discussing this yet, but I will consult privately with various friends. When the plan proves viable after thorough consideration, I will then propose it publicly to the Esperanto speakers for implementation.
Sed ĉu Centra Komitato estos fondita aŭ ne—tiu ĉi demando tute ne devas maltrankviligi niajn amikojn. Ĉiaj paroloj pri reformoj aŭ plibonigoj tute ne devas Vin maltrankviligi, ĉar ili havas nenian celon nek estontecon. Ĉu centra komitato estos fondita aŭ ne—unu principo staras kaj devas stari tute forte, kaj la tuta mondo Esperantista en la nuna tempo komprenas ĝin tre bone kaj certe batalos unuanime kontraŭ ĉiu ektuŝo de tiu principo; tiu ĉi principo estas: Simile al ĉiu alia lingvo Esperanto devas esti rigardata kiel lingvo formita kaj netuŝebla. Paroli pri iaj plibonigoj (se ili estos efektive necesaj) ni povos nur tiam kiam nia lingvo estos jam oficiale akceptita de la tuta mondo. Ĝis tiu tempo la netuŝebleco de la lingvo estas la plej fundamenta kondiĉo por nia progresado.
However, whether a Central Committee is established or not—this question should not concern our friends at all. Any discussions about reforms or improvements should not worry you because they have no purpose or future. Whether a Central Committee is founded or not—one principle remains and must remain strong, and the entire Esperanto community understands this well and will surely unite against any attack on that principle; that principle is: Like any other language, Esperanto must be regarded as a language formed and untouchable. We can only consider any improvements (if they are truly necessary) once our language is officially accepted worldwide. Until then, the untouchability of the language is the most fundamental condition for our progress.
Mi parolas tion ĉi ne kiel aŭtoro de la lingvo, sed kiel simpla esperantisto, kiu ne deziras ke nia afero disfalu kiel la afero de Volapük. Kiel aŭtoro de la lingvo, mi pli ol ĉiu alia volus ke ĝi estu kiel eble plej perfekta; por mi la reteniĝado de plibonigoj estas pli malfacila ol por ĉiu alia; kaj mi eĉ konfesas ke kelkajn fojojn mi jam estis preta proponi al la Esperantistoj kelkajn malgrandajn plibonigojn, sed ĝustatempe mi ekmemoradis pri la granda danĝereco de tia paŝo kaj mi forĵetadis mian intencon.
I speak this not as the author of the language, but as a simple Esperantist, who does not want our movement to fall apart like that of Volapük. As the author of the language, I would more than anyone want it to be as perfect as possible; for me, the restraint on improvements is tougher than for anyone else; and I even confess that a few times I was ready to propose some minor improvements to the Esperantists, but I remembered just in time the great danger of such a step and abandoned my intention.
Mia opinio ne estas sekreta. Se Vi deziras, Vi povas publikigi mian leteron.
My opinion is not a secret. If you want, you can publish my letter.
Via
(Subskribite) Zamenhof."Yours
(Signed) Zamenhof."
Antaŭ ĉio, mi deziras tre danki publike nian karan Majstron. Konsentante konigi sian opinion ne nur pri Kongreso kaj Akademio sed ankoraŭ pri la "reformoj" de Esperanto, li certe grandege utilis al nia afero. Poste mi deziras, ĉar kelkaj Esperantistoj neĝuste komprenis miajn intencojn, publike certigi ke, proponante kunvenon de Kongreso kaj priparoladon pri Akademio, mi[1] nur celis prepari kaj naski la rimedojn por kontraŭbatali efike la danĝerojn kiuj nune minacas nian aferon. Mi esperis ke de la Kongreso 59devenus ia aŭtoritato (ĉu ekzistas ia pli dezirinda ol tiu de la genia kreinto de Esperanto?), ia aŭtoritato kiu povus precipe gardi kaj konservi nedifektita, for de ĉia ajn "plibonigo," nian karan lingvon kaj, tiele, ĝin konduki al la triumfo.
Before everything, I want to sincerely thank our dear Master publicly. By sharing his thoughts not only about the Congress and the Academy but also about the "reforms" of Esperanto, he has truly been a great help to our cause. Next, I want to make it clear, since some Esperantists have misunderstood my intentions, that by proposing a meeting of the Congress and discussing the Academy, I only aimed to prepare and create the means to effectively counter the dangers currently threatening our cause. I hoped that from the Congress 59 an authority would emerge (is there any more desirable than that of the brilliant creator of Esperanto?), an authority that could particularly safeguard and preserve our beloved language intact, away from any "improvement," and thus lead it to triumph.
Tial mi estas tre feliĉa ĉar Dro. Zamenhof tiel lertege difinis la programon kiun plenumos tiu organizaĵo kaj ĉar li tiel energie protestis kontraŭ la rolo reformada kiun kelkaj Esperantistoj deziris altrudi al ĝi. De nun do ne plu estas necese disputadi pri Akademio: ni konfideme atendu la tagon kiam ĝin efektivigos Dro. Zamenhof. Kaj, ĝis tiu tago, ni unuanime konsideru la aŭtoron de Esperanto kiel nian solan aŭtoritaton: ni petu pri liaj konsiloj por solvi niajn dubojn kaj ni uzu neniun novan vorton ne aprobitan de li.
Tial mi estas tre feliĉa ĉar Dro. Zamenhof tiel lertege difinis la programon kiun plenumos tiu organizaĵo kaj ĉar li tiel energie protestis kontraŭ la rolo reformada kiun kelkaj Esperantistoj deziris altrudi al ĝi. De nun do ne plu estas necese disputadi pri Akademio: ni konfideme atendu la tagon kiam ĝin efektivigos Dro. Zamenhof. Kaj, ĝis tiu tago, ni unuanime konsideru la aŭtoron de Esperanto kiel nian solan aŭtoritaton: ni petu pri liaj konsiloj por solvi niajn dubojn kaj ni uzu neniun novan vorton ne aprobitan de li.
La energia letero de Dro. Zamenhof mirinde forigos ĉiun mallumon, ĉiun dubon kaj montros al la Esperantistoj la erarigan kaj allogantan vojon de la malsukceso sed ankaŭ tiun de la triumfo.
La energia letero de Dro. Zamenhof mirinde forigas ĉiun mallumon, ĉiun dubon kaj montros al la Esperantistoj la erarigan kaj allogantan vojon de la malsukceso sed ankaŭ tiun de la triumfo.
Ĉiuj Esperantistoj, Esperantistaj grupoj kaj ĵurnaloj nun densiĝu ĉirkaŭ nia kara Majstro, ili tre konvinkiĝu pri la vereco de liaj paroloj kaj neniam forgesu ke nur per la unueco de la lingvo kaj la unuiĝo de la koroj ni ricevos la venkon!
Ĉiuj Esperantistoj, Esperantistaj grupoj kaj ĵurnaloj nun densiĝu ĉirkaŭ nia kara Majstro, ili tre konvinkiĝu pri la vereco de liaj paroloj kaj neniam forgesu ke nur per la unueco de la lingvo kaj la unuiĝo de la koroj ni ricevos la venkon!
Volu akcepti, Kara Sinjoro Redaktoro, mian plej koran saluton.
Volu akcepti, Kara Sinjoro Redaktoro, mian plej koran saluton.
Maurice Seynaeve,
Belgujo.
Maurice Seynaeve,
Belgium.
FOOTNOTE:
[1] Oni volu rimarki ke tia estas mia propra, tute persona opinio.
[1] I want to point out that this is my own, completely personal opinion.
N.B.—La Redaktoro deziras korege danki Doktoron Zamenhof pro la sendo de tiu ĉi letero. Estas tute necese ke ĉiuj amikoj de la lingvo internacia kunlaboru pro la dezirata celo harmonie, kaj akcepti la lingvon tiel kiel ĝi nun estas. La kolonojn de The Esperantist ne estas malfermiĝitaj por la enpreso de "plibonigo" ia, al la nuna tempo, ĉar, sub la estreco de Doktoro Zamenhof la afero jam estas bonege progresinta kaj la lingvo plaĉas al ĉiulandanoj. Nunatempe Esperanto enhavas unu grandan malfacilaĵon kiu multe malhelpas ĝian universalan alprenon: La akcentoj sur la literoj! Sed Dr. Zamenhof bone komprenis tiun ĉi fakton, kaj diris ke oni ĉiam povas anstataŭi ilin per la litero "H." Estas multaj kaŭzoj kiuj forigos ilin. Presistoj ne havas ilin: Telegrafistoj ne akceptas ilin, eĉ en landoj kies naciaj lingvoj enhavas akcentojn: Maŝinkompostado neebligas ke oni uzu ilin. k.t.p. Kompreneble tiuj ĉi plene sufiĉas por ke akcentoj estu forigitaj. Tiu ĉi gazeto eble devos per maŝinkompostado presiĝi. Tamen ni scios kion fari kiam tiu ĉi tempo alvenos. Se iaj el la proponitaj anstataŭaĵoj ne plaĉas al la Angla okulo, ni ĉiam memoru ke aliaj certe ne plaĉas al la Itala okulo (ch, gh.) k.t.p. Estas tute neeble ke oni povu elekti signojn kiuj plene akordiĝus kun ĉiuj la naciaj lingvoj.
N.B.—The editor wants to sincerely thank Dr. Zamenhof for the content of this letter. It’s essential that all friends of the international language collaborate towards the desired goal harmoniously and accept the language as it currently exists. The columns of The Esperantist are not open for the publication of any "improvements" at this time, as under Dr. Zamenhof's leadership, the matter has made excellent progress, and the language is appreciated by local residents. Currently, Esperanto has one major difficulty that greatly hinders its universal adoption: the accents on the letters! But Dr. Zamenhof clearly understood this fact and stated that they can always be replaced by the letter "H." There are many reasons why they should be omitted. Typesetters don’t have them: telegraph operators don’t accept them, even in countries whose national languages have accents: typesetting makes it impossible to use them, etc. Of course, these reasons are enough to justify removing accents. This newspaper may need to be typeset using a machine. However, we will know what to do when that time comes. If any of the suggested replacements don’t appeal to the English eye, let’s always remember that others certainly won’t please the Italian eye (ch, gh.) etc. It’s completely impossible to choose symbols that would align perfectly with all national languages.
Unueco estas forteco! Ni do unuiĝu pri tiu ĉi necesega anstataŭaĵo.
Unity is strength! Let's come together for this essential replacement.
For the convenience of Esperantists, all works dealing with the language can now be obtained by writing to the Librarian, P. Howard, Esq., The Bungalow, Cranes Park, Surbiton, Surrey.
For the convenience of Esperantists, all works related to the language can now be obtained by contacting the Librarian, P. Howard, Esq., The Bungalow, Cranes Park, Surbiton, Surrey.
The books most read are:—
The most read books are:—
"Student’s Complete Textbook," by J. C. O’Connor, B.A., 1s. 8d., post free (revised edition).
"Student’s Complete Textbook," by J. C. O’Connor, B.A., 1s. 8d., post free (revised edition).
"Thirty five Exercises with Keys," by A. Motteau, 1s. 3d., post free (6 copies for 6s. 6d.).
"Thirty-Five Exercises with Keys," by A. Motteau, £1.30, delivered free (6 copies for £6.60).
"No. 52," a short Grammar, by the Hon. R. H. Geoghegan. Price 7d., post free. This is a capital preliminary work for giving to friends to arouse their interest. For this purpose we will supply subscribers with 6 copies for 2s. 6d., post free.
"No. 52," a brief grammar by the Hon. R. H. Geoghegan. Price 7d, postage included. This is a great introductory work to spark interest among friends. For this purpose, we will provide subscribers with 6 copies for 2s. 6d., postage included.
Three Tales by Tolstoy and Pushkin, 1s. 1d.
Three Tales by Tolstoy and Pushkin, £1.01.
Fundamenta Krestomatio; Dr. Zamenhof, 3s. 4d.
Fundamenta Krestomatio; Dr. Zamenhof, £3.20.
"Hamlet," translated by Dr. Zamenhof, 2s.
"Hamlet," translated by Dr. Zamenhof, 2s.
Grammar in French or German, 1s. 6d.
Grammar in French or German, £1.50.
Commentaire in French, 2s.
Comment in French, 2s.
Prose Selections, 2s. 6d. and 1s. 6d.
Prose Selections, £2.60 & £1.60.
Stories from back "L’Espérantistes," 2d. each.
Stories from back "L’Espérantistes," 2 pence each.
"Tourist’s Phrase-Book," in 6 languages, 6d.
"Tourist's Phrasebook," available in 6 languages, 6d.
Esperanta Sintakso de P. Fruictier, 1s. 6d.
Esperanta Sintakso by P. Fruictier, 1s. 6d.
The following monthly magazines can be obtained. The annual subscriptions are:—
The following monthly magazines are available. The annual subscriptions are:—
"La Lingvo Internacia," printed wholly in Esperanto, 3s. 6d.
"La Lingvo Internacia," printed entirely in Esperanto, 3s. 6d.
"L’Espérantiste," in French and Esperanto, 4s.
"L’Espérantiste," in French and Esperanto, 4s.
"La Lumo," in French, English, and Esperanto, 2s. 6d.
"La Lumo," in French, English, and Esperanto, £0.12.
"La Belga Sonorilo," in French, Flemish, and Esperanto, 2s. 6d.
"La Belga Sonorilo," available in French, Flemish, and Esperanto, £2.50.
"La Bohema Esperantisto," in Czech and Esperanto, 3s.
"La Bohema Esperantisto," in Czech and Esperanto, 3s.
"La Rondiranto," in Bulgarian and Esperanto, 3s.
"La Rondiranto," in Bulgarian and Esperanto, 3s.
The new "Internacia Medicina Revuo" will appear every two months. Subscription 6s. 6d. per annum.
The new "Internacia Medicina Revuo" will be released every two months. Subscription costs £6.30 per year.
The English-Esperanto and Esperanto-English Dictionaries, 2s. 6d. each.
The English-Esperanto and Esperanto-English Dictionaries, £2.50 each.
"French-Esperanto Vocabulaire," 2s. 6d.; "Esperanto-French Dictionnaire," 1s. 6d.
"French-Esperanto Vocabulary," 2s. 6d.; "Esperanto-French Dictionary," 1s. 6d.
"Braille Instruction-Book for the Blind," 4s.
"Braille Instruction Book for the Blind," £4.
Translation of the above into English, 6d.
Translation of the above into English, 6d.
Neat star-shaped Badges, for use when travelling, are kept in stock. Price 9d. each.
Neat star-shaped badges for travel are in stock. Price 9d. each.
60
60
GIGANTO MALESPERO.
Eltiraĵo el "LA PROGRESADO DE LA PILGRIMANTO" DE JOHANO BUNJANO,
tradukita de JOSEPH RHODES.
Eltiraĵo el "LA PROGRESADO DE LA PILGRIMANTO" DE JOHANO BUNJANO,
tradukita de JOSEPH RHODES.
Nun estis ne malproksime de tiu ĉi loko kastelo nomita Duba Kastelo, kies posedanto estis Giganto Malespero, kaj estis sur lia bieno ke ili nun dormis; tial li, levigante sin en la frua mateno, kaj promenante sur siaj kampoj, kaptis Kristanon kaj Esperemon dormantajn sur siaj teroj. Tiam, per timiga kaj malamika voĉo li ordonis ke ili vekiĝu, kaj demandis ilin de kie ili venis, kaj kion ili faris sur liaj teroj. Ili respondis ke ili estas pilgrimantoj, kaj ke ili perdis la vojon. Tiam diris la giganto—Vi dum tiu ĉi nokto pekis kontraŭ mi, piedbatante kaj kuŝante sur miaj teroj, kaj tial vi devas iri kun mi. Tiel ili estis devigitaj iri, ĉar li estis pli fortika ol ili. Ankaŭ; ili ne povis nur iom diri, ĉar ili sin sciis kulpaj. La Giganto tial forpelis ilin antaŭ li kaj enmetis ilin en sian kastelon en tre malluman subteran malliberejon, kiu estis malkomforta kaj malbonodora. Tie ĉi, do, ili kuŝis de Merkredo matene ĝis Sabato nokte, sen unu peco da pano aŭ guto da trinkaĵo, aŭ lumo, aŭ iu por demandi kiel ili sanas. Ili estis do, en malbona stato, kaj malproksime de amikoj kaj konatuloj. Nu, en tiu ĉi loko Kristano havis duoblan malĝojon, ĉar estis per lia nekonsiderita konsilo ke ili estis alportitaj en tiun ĉi mizeregon.
Nun vi ne estas malproksime de ĉi tiu loko, kastelo nomita Duba Kastelo, kies posedanto estis Giganto Malespero, kaj ĝi estis sur lia bieno, kie ili nun dormis; tial li, levantinĝante en la frua mateno kaj promenante sur siaj kampoj, kaptis Kristanon kaj Esperemon, kiuj dormis sur liaj teroj. Tiam, per timiga kaj malamika voĉo, li ordonis, ke ili vekiĝu, kaj demandis ilin de kie ili venis, kaj kion ili faris sur liaj teroj. Ili respondis, ke ili estas pilgrimantoj, kaj ke ili perdintis la vojon. Tiam diris la giganto—Vi dum ĉi tiu nokto pekis kontraŭ mi, piedbatante kaj kuŝante sur miaj teroj, kaj tial vi devas iri kun mi. Tiel ili estis devigitaj iri, ĉar li estis pli forta ol ili. Ankaŭ; ili ne povis diri multe, ĉar ili sciis, ke ili estas kulpaj. La Giganto tial forpelis ilin antaŭ li kaj enmetis ilin en sian kastelon en tre malluman subteran malliberejon, kiu estis malkomforta kaj malbonodora. Tie ĉi, do, ili kuŝis de Merkredo matene ĝis Sabato nokte, sen unu peco da pano aŭ guto da trinkaĵo, aŭ lumo, aŭ iu por demandi pri ilia sano. Ili estis do en malbona stato, malproksime de amikoj kaj konatuloj. Nu, en ĉi tiu loko, Kristano havis duoblan malĝojon, ĉar estis per lia malprudento, ke ili estis alportitaj en tiun ĉi mizeregon.
Nu, Giganto Malespero havis edzinon, kaj ŝia nomo estas Senkonfido. Tial, kiam li kuŝiĝis, li rakontis al sia edzino tion, kion li faris: nome ke li prenis duon da kaptitoj, kaj ĵetis ilin en sian malliberejon ĉar ili piediris senpermese sur liaj teroj. Tiam li demandis de ŝi, ankaŭ, kion li plej bone devas fari je ili. Tiel ŝi demandis de li, kiaj ili estas, de kie ili venas kaj kien ili iras; kaj li diris al ŝi (ĉion). Tiam ŝi konsilis lin ke, tiel baldaŭ kiel li estos leviĝinta je la mateno, li devus bati ilin senkompate. Tiel, kiam li estis leviĝinta, li alprenas al si pezan sovaĝpomarban bastonegon, kaj iras malsupren en la malliberejon ĉe ili, kaj unue riproĉas ilin kvazaŭ ili estas hundoj, kvankam ili neniam diris al li unu malŝatan vorton; tiam li atakas ilin kaj bategas ilin tiamaniere ke ili ne povas helpi sin, aŭ sin turni sur la planko. Tion farinte, li eliras, kaj lasas ilin kunsimpatii ilian doloron, kaj malĝoji sub ilia mizerego; tiel la tutan tiun tagon ili pasigis sian tempon, nenion farante sed sopirante kaj maldolĉe ploregante. La proksiman nokton ŝi, parolante kun sia edzo plie pri ili, kaj sciiĝante ke ili ankoraŭ vivas, inspiris al li, ke li konsilu ilin mortigi sin; tiel, kiam mateno alvenis li iras al ili en malamika maniero kiel antaŭe, kaj vidante ke ili estas tre doloraj pro la batoj kiujn li donis al ili la antaŭan tagon, li diras al ili ke, ĉar ili espereble neniam povus eliri el tiu loko, ilia sola rimedo estus tuj fari finon de si mem aŭ per tranĉilo aŭ ŝnuro aŭ veneno; ĉar, kial, diris li, vi elektus vivi, vidante ke la vivo estas akompanita de tiel multe da maldolĉeco? Sed ili petis ke li liberigu ilin. Je tiu li malbelege rigardis ilin, kaj ĵetante sin sur ili, sendube estus mortiginta ilin li mem, sed ke li falis en unu el siaj kutimaj konvulsioj (ĉar kelkafoje en sunbrila vetero li falis en konvulsioj) kaj perdis dum kelke da tempo la uzon de siaj manoj; tial li sin eltiris kaj lasis ilin, kiel antaŭe, konsideri kion fari. Tiam la malliberuloj interparoladis inter si ĉu estas pli bone preni lian konsilon aŭ ne; kaj tiel ili ekparoladis:—Frato, diris Kristano, kion fari? La vivo, kiun ni nun vivas estas mizera. Miaparte, mi ne scias, ĉu estas pli bone vivi tiamaniere, aŭ morti tuj. Mia animo elektas sufokiĝon plivole ol vivon. Kaj la tombo estas pli senĝena por mi ol tiu ĉi kelmalliberejo! Ĉu ni devas esti konsilataj de la Giganto?
Nu, Giganto Malespero had a wife, and her name was Senkonfido. So, when he lay down, he told his wife what he had done: namely, that he had taken half a dozen prisoners and thrown them into his dungeon because they were walking on his land without permission. Then he asked her what he should do with them. She asked him what they were like, where they came from, and where they were going; and he told her everything. Then she advised him that as soon as he got up in the morning, he should beat them mercilessly. So, when he got up, he grabbed a heavy, wild-apple tree club and went down into the dungeon with them. First, he scolded them as if they were dogs, even though they had never said a single disrespectful word to him; then he attacked them and beat them in such a way that they couldn't defend themselves or even roll over on the floor. After doing that, he left them to lament their pain and grieve under their misery; thus, they spent the entire day doing nothing but longing and weeping bitterly. The next night, she, speaking with her husband again about them and realizing that they were still alive, encouraged him to advise them to kill themselves; so, when morning came, he went to them in a hostile manner as before, and seeing that they were in great pain from the blows he had given them the day before, he told them that since they would likely never escape from that place, their only option was to end their own lives immediately by knife, rope, or poison; because, he said, why would you choose to live, seeing that life is accompanied by so much bitterness? But they begged him to set them free. At that, he looked at them disdainfully and, throwing himself upon them, would surely have killed them himself, but he fell into one of his usual convulsions (for sometimes in sunny weather he would fall into convulsions) and lost the use of his hands for a while; therefore, he pulled away and left them, as before, to consider what to do. Then the prisoners discussed among themselves whether it was better to take his advice or not; and so they began to talk: "Brother," said Kristano, "what should we do? The life we are living now is miserable. As for me, I don't know if it is better to live like this or to die right away. My soul prefers to suffocate rather than live. And the grave is more welcoming to me than this miserable dungeon! Should we be counselled by the Giant?"
Esperemo.—Ja, nia nuna stato estas terura, kaj morto estus pli bonvena al mi ol ĉiam tiele resti. Sed ankoraŭ ni konsideru, la Sinjoro de la lando al kiu ni iras estas dirinta. "Ci ne devas fari mortigon"—ne, ne al alia homo; multe pli, do, ni estas malpermesitaj preni la konsilon de la Giganto mortigi nin mem. Cetere, li kiu mortigas alian nur faras mortigon sur lian korpon, sed kiam oni mortigas sin, tiu estas mortigi samtempe korpon kaj animon. Kaj plie, mia frato, ci parolas pri senĝeno en la tombo; sed ĉu ci forgesas la inferon, kien certe la mortiginto iros? Ĉar "nenia mortiginto havas eternan vivon." Kaj ni konsideru ree, ke la tuta leĝo ne estas en la mano de Giganto Malespero. Aliaj, ĝis tio, kion mi povas trovi, kaptiĝis de li same kiel ni, kaj ili ankoraŭ forkuris el siaj manoj. Kiu scias ĉu Dio, kiu la mondon faris, ne volos igi tiamaniere ke Giganto Malespero mortu; aŭ ke kelkatempe li forgesu enŝlosi nin; aŭ ke li baldaŭ povos esti prenita de alia el siaj konvulsioj antaŭ ni, kaj perdi la uzon de siaj membroj. Kaj se iam tio reokazos, miaparte mi decidiĝas fortigi mian viran koron, kaj fari mian eblon por eliri el sub lia mano. Mi estas malsaĝulo ke mi ne provis ĝin fari antaŭe; sed tamen, mia frato, ni estu paciencaj kaj ni 61suferu iom plu; eble la tempo alvenos, kiu donos al ni ĝojan liberon; sed ni ne fariĝu niaj memmortigantoj. Per tiuj ĉi vortoj Esperemo nuntempe moderigis la animon de sia frato; kaj tiamaniere ili daŭris kune en la mallumo tiun ĉi tagon, en sia malĝoja kaj dolora stato. Nun, kiam la noktiĝo alproksimiĝis, la Giganto ree malsupreniras en la kelon por vidi ĉu siaj kaptitoj ankoraŭ prenis sian konsilon; sed kiam li estas tien alveninta, li trovas ilin vivaj, kvankam, vere, nur vivaj; ĉar nun de manko de pano kaj akvo, kaj pro la vundoj ricevitaj kiam li bategis ilin, ili apenaŭ povas plu fari ol spiri. Sed, mi ripetas, li trovis ilin vivaj; je kio li ekkoleregis kaj diris al ili ke, ĉar ili malobeis konsilon sian, estos pli malbone por ili ol se ili neniam estis naskitaj.
Esperance.—Yeah, our current situation is terrible, and death would be more welcome to me than staying like this forever. But still, let’s consider that the Lord of the land we’re going to has said, "You shall not commit murder"—not even to another person; even more so, we are forbidden from taking the Giant’s advice to kill ourselves. Moreover, one who kills another only takes the life of their body, but when someone takes their own life, they are killing both body and soul at the same time. Plus, my brother, you talk about being at peace in the grave; but do you forget hell, where surely the murderer will go? Because "no murderer has eternal life." And let's think again that the entire law is not in the hands of Giant Despair. Others, as far as I can see, have fallen into his grasp just like we have, and they have still managed to escape from his hands. Who knows if God, who made the world, won’t want to make it so that Giant Despair dies; or that for some time he forgets to lock us up; or that he might soon be taken by another of his fits before us and lose the use of his limbs. And if that ever happens, I, for one, am determined to strengthen my manly heart and do my best to escape from his grip. I’m a fool for not trying to do this before; but still, my brother, let’s be patient and endure a little longer; maybe the time will come that will grant us joyful freedom; but let’s not become our own suicides. With these words, Hope has now calmed his brother’s spirit; and in this way, they continued together in the darkness that day, in their sorrowful and painful state. Now, as night approached, the Giant came down into the dungeon again to see if his captives had taken his advice; but when he arrived there, he found them alive, although, really, just barely alive; for now, from lack of bread and water, and from the wounds received when he beat them, they could hardly do more than breathe. But, I repeat, he found them alive; at which he became furious and told them that since they disobeyed his advice, it would be worse for them than if they had never been born.
Je tio ĉi ili tre tremis, kaj mi pensas ke Kristano svenis, sed li retrovante sin iom, ili reprenis sian interparoladon pri la konsilo de la Giganto, kaj ĉu ankoraŭ estus pli bone ĝin sekvi aŭ ne. Nun Kristano ree ŝajnis esti preta tiel fari; sed Esperemo faris sian duan respondon jene:—Mia frato, diris li, ĉu ci ne rememoras kiel kuraĝa ci estis antaŭe? Apoliuno ne povis premegi cin, nek tiel povis fari ĉiuj, kiujn ci aŭdis, aŭ vidis, aŭ sentis en la Valo de la Ombro de Morto. Kiajn malfacilaĵojn, teruron kaj miregon ci jam trapasis, kaj ĉu ci estas nun nur timoj? Ci vidas ke mi ankaŭ estas en la subtera malliberejo kun ci, mi kiu estas nature homo tre plimalforta ol ci; ankaŭ tiu ĉi Giganto vundis min same kiel ci, kaj forprenis la panon kaj akvon de mia buŝo, kaj kun ci mi malĝojas sen la lumo. Sed iom pli ni ekzercu la paciencon. Rememorigu kiel ci kondutis cin vire ĉe Vaneca Foiro, kaj ne estis timigita nek per la Ĉeno nek la Kaĝo, nek ankoraŭ per la sanga morto. Tial almenaŭ por eviti la honton en kiu ne estas deca ke oni trovas Kristanon, ni fortigu nin pacience kiel eble plej bone.
Je tio ĉi ili tre tremis, kaj mi pensas ke Kristano svenis, sed li retrovante sin iom, ili reprenis sian interparoladon pri la konsilo de la Giganto, kaj ĉu ankoraŭ estus pli bone ĝin sekvi aŭ ne. Nun Kristano ree ŝajnis esti preta tiel fari; sed Esperemo faris sian duan respondon jene:—Mia frato, diris li, ĉu ci ne rememoras kiel kuraĝa ci estis antaŭe? Apoliuno ne povis premegi cin, nek tiel povis fari ĉiuj, kiujn ci aŭdis, aŭ vidis, aŭ sentis en la Valo de la Ombro de Morto. Kiajn malfacilaĵojn, teruron kaj miregon ci jam trapasis, kaj ĉu ci estas nun nur timoj? Ci vidas ke mi ankaŭ estas en la subtera malliberejo kun ci, mi kiu estas nature homo tre plimalforta ol ci; ankaŭ tiu ĉi Giganto vundis min same kiel ci, kaj forprenis la panon kaj akvon de mia buŝo, kaj kun ci mi malĝojas sen la lumo. Sed iom pli ni ekzercu la paciencon. Rememorigu kiel ci kondutis cin vire ĉe Vaneca Foiro, kaj ne estis timigita nek per la Ĉeno nek la Kaĝo, nek ankoraŭ per la sanga morto. Tial almenaŭ por eviti la honton en kiu ne estas deca ke oni trovas Kristanon, ni fortigu nin pacience kiel eble plej bone.
Nu, la nokto estante reveninta, kaj la Giganto kaj lia edzino estantaj lite, ŝi demandis al li pri la kaptitoj, kaj ĉu ili ankoraŭ prenis lian konsilon. Al kio li respondis—Ili estas obstinaj friponoj; ili elektas prefere porti ĉiujn fortuzojn al formortigi sin. Tiam diris ŝi—Konduku ilin en la kastelan korton morgaŭ, kaj montru al ili la ostojn kaj kraniojn de tiuj, kiujn ci jam estis mortigintaj; kaj kredigu ilin ke, antaŭ semajno finiĝos, ci disŝiros ilin, kiel ci faris al iliaj kunuloj antaŭe. Tiel, kiam tagiĝis, la Giganto ree iras ĉe ili, kaj kondukas ilin en kastelan korton, kaj montras al ili laŭ la ordono de sia edzino. Tiuj ĉi, diras li, estis antaŭe pilgrimantoj kiel vi; kaj ili pekiris sur miajn terojn kiel vi faris; kaj kiam plaĉis al mi, mi disŝiris ilin, kaj tiamaniere mi faros al vi post dek tagoj. Reiru malsupren ĉe via kelo! Kaj tiel dirante, li batis ilin laŭlonge la tuta vojo tien. Ili kuŝis, do, la tutan Sabaton en dolorega stato kiel antaŭe. Nu, kiam la nokto alvenis, kaj kiam Sinjorino Senkonfido kaj ŝia edzo la Giganto kuŝiĝis, ili rekomencis sian interparoladon pri siaj malliberuloj; kaj plie la maljuna Giganto miris ke li povis nek per siaj batoj nek konsilo finigi ilin. Sur tio, sia edzino respondis. Mi timas, ŝi diris, ke ili vivadas esperante ke oni alvenos kaj liberigos ilin, aŭ ke ili posedas ŝlosajn malfermilojn ie, per kiuj ili esperas forkuri. Ĉu vi tiel diras, karino mia? respondis la Giganto, mi ekzamenos ilin la proksiman matenon.
Nu, quando a noite chegou, o Gigante e sua esposa estavam deitados, e ela perguntou sobre os prisioneiros e se ainda estavam seguindo seu conselho. Ele respondeu: “Eles são obstinados; preferem levar todos os sofrimentos até morrerem.” Então ela disse: “Leve-os para o pátio do castelo amanhã e mostre a eles os ossos e crânios daqueles que você já matou; e faça-os acreditar que, antes de uma semana acabar, você os despedaçará como fez com os outros antes.” Assim, ao amanhecer, o Gigante foi novamente até eles e os levou para o pátio do castelo, mostrando-os conforme a ordem de sua esposa. “Esses aqui,” ele diz, “eram peregrinos como vocês; e eles pecaram em minhas terras como vocês fizeram; e quando me agradou, eu os despedacei, e assim farei com vocês em dez dias. Voltem para sua cela!” E dizendo isso, ele os golpeou o caminho todo até lá. Eles ficaram, então, o dia todo em um estado de dor, como antes. Agora, quando a noite chegou e a Senhora Desconfiança e seu esposo, o Gigante, estavam deitados, eles recomeçaram a conversar sobre seus prisioneiros; e além disso, o velho Gigante se surpreendeu que ele não conseguia acabar com eles nem com seus golpes nem com conselhos. Nesse momento, sua esposa respondeu: “Eu temo,” disse ela, “que eles ainda estejam vivos esperando que alguém venha e os liberte, ou que tenham chaves escondidas em algum lugar, pelas quais esperam escapar.” “É assim que você diz, minha querida?” respondeu o Gigante, “eu os examinarei na manhã seguinte.”
Nu, Sabate ĉirkaŭ noktomezo, ili komencis preĝi, kaj daŭrigis preĝi ĝis preskaŭ tagiĝo. Nu, iom antaŭ ol la taglumo, la bona Kristano, kiel unu duonmirigita, eksplodis en tiun ĉi pasian paroladon. Kia malsaĝulo, diris li, mi estas, tiamaniere kuŝi en malbonodora kelmalliberejo, kiam mi povis egale promenadi en libereco: Mi havas ŝlosilon en mia brusto nomitan Promeso, kiu malfermos, mi estas certigita, ian ŝloson en Duba Kastelo. Tiam diris Esperemo. Tio ĉi estas bona sciigo; bona frato, ektiru ĝin el cia brusto kaj provu. Tiam Kristano eltiris ĝin el sia brusto kaj komencis provi ĉe la pordo de la kelo, kies riglilo, kiam li turnis la ŝlosilon, cedis kaj la pordo subite kaj facile malfermiĝis, kaj Kristano kaj Esperemo ambaŭ eliris. Tiam li iris al la ekstera pordo, kiu kondutas en la kastelan korton, kaj per lia ŝlosilo malfermis tiun pordon ankaŭ. Post tiu, li iris al la fera pordego, ĉar estis necese ke oni devu malfermi tiun ankaŭ; sed tiu ŝloso funkciis infere malfacile, ankoraŭ la ŝlosilo malfermis ĝin. Tiam ili elpuŝis la pordegon malferme por forkuri rapide; sed tiu pordego malfermante faris tian krakadon ke ĝi vekigis Giganto Malesperon, kiu rapide levigante sin por sekvi siajn kaptitojn, sentis siajn membrojn malapogi sin; ĉar siaj konvulsioj sin reprenis, tiel ke li ne iel povis kuri post ili. Tiam ili piediris kaj atingis la Reĝan ĉefvojon kaj tiel estis savaj, ĉar ili estis ekster lia regeco.
At midnight, they started praying and continued until almost dawn. Just before the morning light, the good Christian, like someone half-awakened from a dream, burst into this passionate speech. "What a fool I am," he said, "lying here in this foul-smelling dungeon when I could just as easily be walking in freedom! I have a key in my heart called Promise, which will surely unlock some door in Doubting Castle." Then Hopeful said, "That's great news; my friend, take it out of your heart and try it." Christian pulled it out and began to try it on the door of the dungeon, and the lock, when he turned the key, gave way, and the door suddenly and easily opened, allowing both Christian and Hopeful to go out. Then he went to the outer gate, which opened into the castle courtyard, and he used his key to open that door too. After that, he approached the iron gate, because it was necessary to open that one as well; however, that lock was incredibly difficult to turn, but the key still opened it. They pushed the gate open to escape quickly, but it made such a loud creak that it woke Giant Despair, who, quickly rising to follow his captives, felt his limbs become weak; because his convulsions took hold again, he couldn't run after them. Then they walked and reached the royal highway, and so they were safe, for they were outside of his jurisdiction.
LA SPEGULO.
En spegulo.—"Dio guard"
"Que no te olvides!"
Gin's mom said.
Kriat tuj la filineto—
Kun malbela grimace,
Three colors she speaks—
Who are you calling?
Malobeis she mom ...
"The mirror is mocking her now!"
A. Motteau.
A. Motteau.
62
62
CORRESPONDENCE NOTES.
Several enquirers have written for information as to the method of dividing the words in Esperanto. No rule seems to exist. The usual custom is to divide them according to their pronunciation, and not etymologically. Take the word Krajonon for example. When split up into syllables, this reads kra-jo-non, and is pronounced krah-yoh-nohn.
Several people have reached out for information on how to divide words in Esperanto. There doesn't seem to be any strict rule. The common practice is to divide them based on how they are pronounced, rather than their origin. Take the word Krajonon for instance. When broken down into syllables, it reads kra-jo-non, and it's pronounced krah-yoh-nohn.
F.G.R. of Nottingham is a most energetic supporter of our Cause, for, in addition to lecturing on Esperanto, he has carefully studied the vocabulary in the Text-book, comparing the two parts. As a result of this examination he has found many items which are of general interest. On page 133 Rent is given as Rento, whereas on page 154 Lui is given as meaning to rent. This is quite correct, for, in the first instance, rent is income, rent roll; in the latter case, of course, it signifies hire. "One word, one meaning," is an Esperanto maxim. The word Makleristo also presented difficulty, as the simple verb Makleri is not given. It means to do the business of a broker. Hence Makleristo is a broker.
F.G.R. from Nottingham is a really active supporter of our Cause because, in addition to giving lectures on Esperanto, he has thoroughly studied the vocabulary in the Text-book, comparing the two sections. From this analysis, he discovered several points of general interest. On page 133, Rent is stated as Rento, while on page 154, Lui is defined as to rent. This is completely accurate, since in the first case, rent refers to income, as in rent roll; in the latter case, it means hire. "One word, one meaning" is an Esperanto principle. The word Makleristo was also challenging, as the basic verb Makleri is not included. It translates to to act as a broker. Therefore, Makleristo means a broker.
I must thank the many friends who have kindly written pointing out Press errors in The Esperantist. While regretting that it is impossible to eliminate these altogether, a monthly errata list of the preceding Gazette is not necessary, unless the errors be of real consequence. I must, however, in justice to the authors, call attention to the following unaccountable slips in previous numbers. On page 43 the saying of Napoleon was incorrectly given as Milcentjaroj vin rigardas. It should, of course, have been Kvardek centjaroj. Also Mr. Motteau calls attention to the following errata in La Ventego. Page 21, Scene 2, line 4, should read Ĉiel’ malbonodoran peĉon vomi, and the last line but three on page 40 should read Privilegio ĉian li posedis.
I want to thank the many friends who have kindly pointed out errors in The Esperanto speaker. While I regret that it's impossible to completely eliminate these mistakes, a monthly list of errors from the previous Gazette isn't necessary unless the mistakes are significant. However, to be fair to the authors, I need to highlight the following unexplainable errors in earlier issues. On page 43, Napoleon's quote was incorrectly presented as Milcentjaroj vin rigardas. It should have been Kvardek centjaroj. Additionally, Mr. Motteau points out the following errors in La Ventego. On page 21, Scene 2, line 4, it should read Ĉiel’ malbonodoran peĉon vomi, and the third-to-last line on page 40 should say Privilegio ĉian li posedis.
While referring to the correspondence on matters connected with The Esperantist, friends are requested to always write to the Editor direct, contributors being responsible for only those items which bear their signatures. By so doing, friends will save time and trouble to themselves and others who have no official connection with the Gazette.
While discussing the correspondence related to The Esperanto speaker, we ask friends to always write directly to the Editor, as contributors are only responsible for the items signed by them. This way, friends will save time and hassle for themselves and others who aren’t officially connected to the Gazette.
Dear Sir,—I was much interested to see, in the January Gazette, a short article by Esperantisto 8105 on the Esperanto rendering of the preposition "of," and I am sure that many of us found the information therein very useful. The gifted author of our language has told us that "ĉiu prepozicio havas difinitan kaj konstantan signifon"; it is of the utmost importance, therefore, that we should endeavour to find out what prepositions in our national languages correspond with those he has selected. With this object I hope from time to time, as the Editor may permit, to give lists of sentences, illustrating curious usages, not only of prepositions, but also of other words which offer difficulty to English-speaking peoples.
Dear Sir/Madam,—I was very interested to see, in the January Gazette, a short article by Esperantisto 8105 about the Esperanto translation of the preposition "of," and I’m sure many of us found the information very helpful. The talented creator of our language has told us that "ĉiu prepozicio havas difinitan kaj konstantan signifon"; it’s extremely important, therefore, that we try to figure out which prepositions in our native languages match those he has chosen. With this goal in mind, I hope to occasionally provide lists of sentences, demonstrating interesting usages, not only of prepositions but also of other words that are challenging for English speakers, as the Editor allows.
The following phrases deal with the preposition "By."
The following phrases relate to the preposition "By."
BY.
BY.
| He is loved by all his friends, | Li estas amata de ĉiuj siaj amikoj. |
| He was holding him by the neck by (or with) both hands, | Li tenadis lin je la kolo per ambaŭ manoj. |
| The little boy returned home quite by himself, | La knabeto revenis domen tute per si mem. |
| He left the town by a by-way, | Li eliris la urbon per flanka vojeto. |
| I want to stand by mother, | Mi volus stari apud la patrino. |
| I stood by while he talked with his friend, | Mi staris apude, dum li paroladis kun sia amiko. |
| Not even a mouse ran by, | Eĉ muso ne preterkuris. |
| In this minute two ladies passed us, | En tiu ĉi minuto iris preter ni du sinjorinoj. |
| I went by the windows of the house, | Mi iris preter la fenestroj de la domo. |
| I am remaining here by the advice of my doctor, | Mi restadas tie ĉi laŭ la konsilo de mia kuracisto. |
Esperantist 7809.
Esperantist 7809.
63
63
DIVERSAJ AVIZOJ.
Notice is hereby given that, by the kind permission of M. Themoine, the Free Class at The Gouin School (34, Harrington Road, near South Kensington Station) will be held on Wednesday, at 6.30, instead of Monday, commencing on February 3rd. Mr. E. A. Millidge has kindly consented to preside. The other free classes continue as before.
Notice is hereby given that, with the kind permission of M. Themoine, the Free Class at The Gouin School (34, Harrington Road, near South Kensington Station) will be held on Wednesday at 6:30 PM instead of Monday, starting on February 3rd. Mr. E. A. Millidge has kindly agreed to preside. The other free classes will continue as usual.
On Thursdays, 6.30, at The Gouin School, 16, Finsbury Circus, E.C., followed at 8 o’clock by a Conversation Class. For further particulars write to Miss Schafer, 8, Gloucester Crescent, Regent’s Park, N.W.
On Thursdays at 6:30 PM, at The Gouin School, 16 Finsbury Circus, E.C., followed by a Conversation Class at 8 PM. For more details, contact Miss Schafer at 8 Gloucester Crescent, Regent’s Park, N.W.
Every Tuesday, at The Raleigh College, Brixton Hill, S.W., at 8 p.m.
Every Tuesday, at The Raleigh College, Brixton Hill, S.W., at 8 PM.
Every Tuesday, at The Commercial College, Woodgrange Road, Forest Gate, E., at 7.45.
Every Tuesday, at The Commercial College, Woodgrange Road, Forest Gate, E., at 7:45 AM.
Every second Monday in the month there is a Reading Circle at Mowbray House, Norfolk Street, Strand, at 6.30.
Every second Monday of the month, there’s a Reading Circle at Mowbray House, Norfolk Street, Strand, at 6:30 PM.
Kvankam la Esperanta movado estas tiel juna inter ni, Anglujo jam komencas disvastigi la lingvon tra la mondo. Estas malfeliĉe, ke du el niaj plej agemaj kunverkantoj estas devigitaj forvojaĝi, unu al Hindujo, kaj alia al Aŭstralujo, sed, kvankam ni Londone perdas, sendube tiuj ĉi novaj teroj por la lingvo multe gajnos per la sindonemeco de ambaŭ el tiuj ĉi Esperantistoj. Al ili, kaj al la rezultato de iliaj klopodoj, ni sendas ĉiujn bondezirojn.
Though the Esperanto movement is still young among us, England is already starting to spread the language around the world. Unfortunately, two of our most active contributors are forced to leave—one for India and the other for Australia—but while we lose them in London, these new territories will undoubtedly benefit greatly from the dedication of both of these Esperantists. To them, and to the outcome of their efforts, we send our best wishes.
En la lasta Esperantist troviĝis tri problemoj kies solvojn nun aperos. (I). Milion’, Milton’. (II.) Anas’, Ananas’, amas’. (III.) Knab’, Bank’. Aglo, Olga.
En la lasta Esperantist troviĝis tri problemoj kies solvojn nun aperos. (I). Million, Milton. (II.) Duck, Pineapple, loves. (III.) Boy, Bank. Eagle, Olga.
Estis proponite presigi la nomojn de la divenintoj, sed tiel granda nombro de legantoj estas eltrovintaj la solvojn, ke spaco tute mankas. Se iu el ili ne estas ricevintaj la dekduon da Esperantaj poŝtkartoj, ni petas, ke ili sciigu nin.
Estis proponite presigi la nomojn de la divenintoj, sed tiel granda nombro de legantoj estas eltrovintaj la solvojn, ke spaco tute mankas. Se iu el ili ne estas ricevintaj la dekduon da Esperantaj poŝtkartoj, ni petas, ke ili sciigu nin.
La Societo Esperanta Kiĥlie estas ĝuinta la viziton de Sveda Samideanino, Fraŭlino Hilda Cederblad, kiu espereble, havos feliĉan tempon kunparolante kun Anglaj Esperantistoj. Sendube la interŝanĝo de pensoj kun anoj de aliaj landoj estas la plej bona ilo por lerni Esperanton.
La Societo Esperanta Kiĥlie has enjoyed a visit from the Swedish supporter, Miss Hilda Cederblad, who hopefully will have a great time chatting with English Esperantists. Undoubtedly, exchanging ideas with members from other countries is the best way to learn Esperanto.
Plezure ni ricevis The Indian Magazine (price 3d. from Messrs. Phillips, 121, Fleet Street) kaj legis la tuton de la interesa parolado de Dr. Pollen, C.I.E., pri kiu estis anonco en nia Januara numero. Dek tri paĝoj de tia legindaĵo devas esti sufiĉaj por puŝi kelkajn Esperantistojn ke ili aĉetu la gazeton.
Pleased to receive The Indian Magazine (price 3d. from Messrs. Phillips, 121, Fleet Street) and read all of the engaging talk by Dr. Pollen, C.I.E., which was announced in our January issue. Thirteen pages of such interesting content should be enough to encourage some Esperantists to buy the magazine.
Inter la Esperantistoj en Newcastle-on-Tyne estas tri fremdaj konsuloj. Kompreneble, konsulo estas unu el la unuaj por ekkoni la utilaĵojn de lingvo internacia, sed estas grava fakto ke, en tiu urbo, la reprezentantoj de Unuigitaj Ŝtatoj, Italujo kaj Belgujo estas Esperantistoj.
Inter la Esperantistoj en Newcastle-on-Tyne estas tri fremdaj konsuloj. Kompreneble, konsulo estas unu el la unuaj por ekkoni la utilaĵojn de lingvo internacia, sed estas grava fakto ke, en tiu urbo, la reprezentantoj de Unuigitaj Ŝtatoj, Italujo kaj Belgujo estas Esperantistoj.
Jen interesega letero de sindonema apoganto.
Jen interesega letero de sindonema apoganto.
"Estimata Sinjoro Redaktoro,—Ĝis nun mi neniam legis ion, aŭ en la Esperantaj Gazetoj, aŭ en la korespondado pri la utileco kaj facileco de la lingvo Esperanto en aliaj ĵurnaloj, pri la instruado de ĝi al geknaboj, kiuj nur lernis siajn patrujajn lingvojn. Certe mi ofte ricevis poŝtkartojn de Francaj knaboj, kiuj diras ke ili eklernas Esperanton, kaj kolektas ilustritajn poŝtkartojn aŭ poŝtsignojn k.t.p. Sed tiuj ĉi, kredeble, jam eklernis aliajn lingvojn. Ĉu neniu el niaj patroj Esperantistaj ekinstruas al siaj infanoj Esperanton? Kial ne? Sendube estus tre bone. Knaboj kaj knabinoj lernante fremdajn lingvojn ne kuraĝas paroli aŭ skribi ilin kaj, ordinare, ne havas ian okazon por parolado kaj skribado. Sed kiom da knaboj estus feliĉaj se ili povus korespondadi pri kolektoj de poŝtsignoj, aŭ pri ludoj, objektoj de naturscienco k.t.p. se ili lernus, ke nun ekzistas lingvo tre facila por interrilatoj kun alilandaj knaboj.
"Dear Editor,,—Until now, I have never read anything, either in the Esperanto newspapers or in the correspondence about the utility and ease of the Esperanto language in other journals, regarding its teaching to children who have only learned their native languages. Certainly, I often receive postcards from French boys who say they are starting to learn Esperanto and collect illustrated postcards or stamps, etc. But these, presumably, have already learned other languages. Is there no one among our Esperanto-loving parents who is teaching their children Esperanto? Why not? It would undoubtedly be very beneficial. Boys and girls learning foreign languages often lack the courage to speak or write them and usually have no opportunity for conversation or writing. But how many children would be happy if they could correspond about stamp collections, games, nature science objects, etc., if they learned that there is now a very easy language for interacting with foreign kids?"
Esperanto estas la plej viva kaj plej sana el ĉiuj lingvoj, ĉar ĝi ne naskiĝis infaneto, sed maturaĝa, kaj ili ŝanĝiĝis kaj maljuniĝis.
Esperanto is the most vibrant and healthiest of all languages because it wasn't born a baby but rather matured, and they have changed and aged.
Bone estus memori, ke ni estas la idoj de la estinteco, sed pli bone ke ni estas la patroj de la estonteco, kaj Esperanto ne estas nur praktika lingvo por hodiaŭ sed ĝi alrigardas la estontan progresadon de la homaro, kaj povas konigi nin kun ĉiuj alilanduloj, kiujn ni nomas, sed sen ia kompreno de la vorto, niaj fratoj.
Bone estus memori, ke ni estas la idoj de la pasinteco, sed pli bone ke ni estas la patroj de la estonteco, kaj Esperanto ne estas nur praktika lingvo por hodiaŭ sed ĝi alrigardas la estontan progresadon de la homaro, kaj povas konigi nin kun ĉiuj alilanduloj, kiujn ni nomas, sed sen ia kompreno de la vorto, niaj fratoj.
Kun respektaj salutoj, Via, Esperantisto, 4686."
Kun respektaj salutoj, Via, Esperantisto, 4686.
Vere signifa letero! Mi bone memoras ke, estante en Havro, mi renkontis du belajn infanetojn, kiuj bone parolis Esperanton, kiun zorge instruis je ili la gepatroj. Kaj ŝajne infanoj tre amas Esperanton. Certe en Anglujo, mi ĉiam observis, ke la plej interosituloj estas ofte geknaboj. Eble la propono, ke ili eklernu tian novan lingvon, enhavas iom da novaĵo, kaj tial estas precipe interesa. Sed ne estas dubeble, ke la studio de Esperanto plene taŭgas por la instruado de infanoj, ĉar ĝi estas lingvo facila, senescepta, kaj logika, kaj, pli ol ĉia, la lernantoj de Esperanto devas pripensi, ne nur memori.
Vere signifanta letero! Mi bone memoras, ke kiam mi estis en Havro, mi renkontis du belajn infanojn, kiuj bone parolis Esperanton, kiun iliaj gepatroj zorge instruis. Kaj ŝajne, infanoj tre amas Esperanton. Certe en Anglujo, mi ĉiam observis, ke la plej interesitaj estas ofte infanoj. Eble la propono, ke ili eklernu novan lingvon, havas iom da novaĵo, kaj tial estas precipe interesa. Sed ne estas dubinde, ke la studado de Esperanto estas tute taŭga por instruado al infanoj, ĉar ĝi estas facila, senescepta, kaj logika lingvo, kaj, kio pli grava, lernantoj de Esperanto devas pripensi, ne nur memori.
64
64
PRI SCIENCAJ AFEROJ.
Provoj estos farintaj de Doktoro de Forest por plirapidigi la elsendon de signaloj. Antaŭ malmultaj tagoj li sukcese signalis po tridek vortoj dum minuto, kaj li kredas ke li povos signali po kvindek vortoj dum minuto, per sia sistemo kiu malsimilas al tiu de Signor Marconi. Membroj de la Poŝtoficejo kaj de la Mar- kaj Militafakoj ĉeestis ĉe tiuj ĉi provoj apud Holyhead.
Provoj estis faritaj de Doktoro de Forest por plirapidigi la elsendon de signaloj. Antaŭ kelkaj tagoj li sukcese signalis po tridek vortoj dum minuto, kaj li kredas ke li povos signali po kvindek vortoj dum minuto, per sia sistemo kiu malsimilas al tiu de Signor Marconi. Membroj de la Poŝtoficejo kaj de la Mar- kaj Militafakoj ĉeestis ĉe tiuj ĉi provoj apud Holyhead.
La elektra forigo de nebulo, pri kiu sukcesaj eksperimentoj jam estas faritaj, estos, kiam perfektigita, utilega sur la maro. Sir Oliver Lodge,[2] kiu laboras pri tiu ĉi afero kaj kiu ĝis nun sukcesis, komencos eksperimentojn sur la rivero Mersey. Li starigos sur ĉia bordo mastojn, tiuj je unu flanko havos flamojn pozitive ŝarĝitajn, kaj je la alia, havos malpozitivajn flamojn. Por fari tiujn ĉi provojn, oni devas uzi fluon de pli ol 100,000 voltoj. Oni esperas ke, per tiu ĉi ilo, oni povos klarigi la riveron je nebuloj.
The electric removal of fog, for which successful experiments have already been conducted, will, when perfected, be useful at sea. Sir Oliver Lodge,[2] who is working on this project and has had success so far, will start experiments on the River Mersey. He will set up masts on both sides; one side will have positively charged flames, and the other side will have negatively charged flames. To conduct these tests, a flow of over 100,000 volts is required. It is hoped that with this device, the river can be cleared of fog.
Antaŭ ne longe Sinjoro Curie, paroladante en Parizo pri Radiumo, montris ke ne estas eble ŝarĝi elektroskopon kiam radiumo apudestas. Por tiun ĉi efektivigi oni devis kovri la radiumo per dika kovrilo de plombo, kaj ĝin porti al la malproksima fino de la ĉambro. Tiam, kiam la elektroskopo estis ŝarĝita, ĝi tuj disŝarĝiĝos kiam la radiumo estas apudportita.
Antaŭ ne longe Sinjoro Curie, parolante en Parizo pri Radiumo, montris ke ne eblas ŝarĝi elektroskopon kiam radiumo apudestas. Por tiun ĉi efektivigi oni devis kovri la radiumo per dika kovrilo de plombo, kaj ĝin porti al la malproksima fino de la ĉambro. Tiam, kiam la elektroskopo estis ŝarĝita, ĝi tuj disŝarĝiĝos kiam la radiumo estas apudportita.
Esperantist 8105.
Esperanto speaker 8105.
FOOTNOTE:
[2] Sir Oliver Lodge afable skribis al ni kaj permesis ke ni traduku lian famegan paroladon pri radiumo en "nian kuriozan lingvon"; sed, ĉar la tuton de la legantaro eble jam estas legintaj tiun ĉi artikolon, ni esperu ke Sir Oliver Lodge baldaŭ bonvolos sendi alian interesaĵon. Kaj ni ankaŭ esperu ke ĝi estu Esperanteskribita.
[2] Sir Oliver Lodge kindly wrote to us and allowed us to translate his famous speech on radium into "our curious language"; but since the entire readership may have already read this article, we hope that Sir Oliver Lodge will soon be willing to send another interesting piece. And we also hope that it will be written in Esperanto.
ITALAJ PROVERBOJ.
1. Blindulo ne povas juĝi pri koloroj.
1. A blind person can't judge colors.
2. La amboso daŭras pli longatempe ol la martelo.
2. The hug lasts longer than the hammer.
3. Ĉiu forpelu la muŝojn per sia propra vosto.
3. Everyone shoos away the flies with their own tail.
4. Dio donacas filojn, sed la diablo nevojn.
4. God gives daughters, but the devil gives nephews.
5. Pli bone estas ovo hodiaŭ, ol kokino morgaŭ.
5. Better an egg today than a hen tomorrow.
6. La sama fajro purigas oron kaj konsumas pajlon.
6. The same fire cleans gold and consumes straw.
7. Bona kuracisto neniam prenis medicinon.
7. The good doctor never took medicine.
8. Pli bone estas fali de la fenestro ol de la tegmento.
8. It’s better to fall from the window than from the roof.
9. Ne estas hundo kiel ajn malbona, kiu ne skuas sian voston.
9. There’s no dog, no matter how bad, that doesn’t wag its tail.
10. Kiu ne ludas (hazarde) gajnas sufiĉe.
10. Whoever doesn’t play (carelessly) wins enough.
(4686).
(4686).
THE HYMN OF THE ESPERANTISTS.
The sons of men are finally waking up.
To a sharper hatred of the injustices of war
Than ever before, it irritated them deeply.
A pure white banner unfurled to the winds
The power of the sword is weakening!
Warriors of Peace gather in groups;
They fight not with a scepter or a crown;
They fight to break down the barriers of the past.
That separate people from one another. They deal with these.
And now the walls are shaking.
The power of love is no longer present,
Thanks to the blessing of a shared language,
The imagined peace that many poets have celebrated
Will live in truth; the shining sword will rust,
No thirst for blood seeking its help!
Fred Crook.
Fred Crook.
LIMERICK IN ESPERANTO.
Kiun glutis grandega boa?
Oni lin tuj eltiris
What did he say later?
"You're really good at this!"
Esperantist 7891.
Esperanto speaker 7891.
ĈU VI ESTAS PRETA?
En tago la maljuna Rothschild en Frankforto venigis en sian oficejon sian ĉefoficiston, kaj demandis lin kiom da tagoj li bezonos por pretiĝi je vojaĝo en Amerikon. (La firmo Rothschild intencis tie fondi branĉbankon).
En tago la maljuna Rothschild en Frankforto alvokis sian ĉefoficiston al sia oficejo kaj demandis lin kiom da tagoj li bezonos por prepariĝi por vojaĝo al Ameriko. (La firmo Rothschild intencis tie fondi branĉbankon).
Pripensinte la aferon, la oficisto diris: "post dek tagoj mi estos preta." "Nu" respondis Rothschild, "mi sciigos al vi se mi postulos viajn servojn." Tiam li vokis alian oficiston, al kiu li metis la saman demandon. "Mi vin petas ke vi donu al mi tri tagojn" tiu ĉi respondis. Tria oficisto estis vokata, kaj tiu ĉi tuj kaj decide respondis "Mi estas preta nun." Bone, bonege, ekkriis Rothschild, kaj aldonis: "De la hodiaŭa tago vi estas kunposedanto de mia nova firmo en Sta. Franzisko. Vi forveturos morgaŭ matene kaj vi estas la ĉefo de la tiea banko." Tiu viro, kiu per sia preteco kaj taŭgeco, metis tiam la fundamenton por granda riĉeco, estis Julio May.
Considering the matter, the officer said, "I'll be ready in ten days." "Well," replied Rothschild, "I'll let you know if I need your services." Then he called another officer and asked him the same question. "I ask that you give me three days," the man replied. A third officer was called, and he immediately and decisively answered, "I’m ready now." Good, excellent, Rothschild exclaimed, and added, "As of today, you are a co-owner of my new firm in San Francisco. You will leave tomorrow morning and you will be the head of the local bank." The man, whose readiness and competence laid the foundation for great wealth, was Julio May.
Tradukis Elise Bauer.
Translated by Elise Bauer.
Download ePUB
If you like this ebook, consider a donation!